HEROS nie oglądałem. Za to PUSH, ten niby filmik SF, nie zasługuje nawet na przypięcie mu łatki ubogiego krewnego chłopaków od Profesora Charles'a Xavier'a. Zdaje mi się, że "dzieło" to jest adresowane głównie do współczesnych nastolatków. Rozumiem, że "target" ten może być zachwycony PUSH-em, a raczej niby romansidłowatymi wątkami w tejże produkcji. Ja nie jestem ani ciut, ciut. Zniesmaczony raczej.

Jedna godzina czterdzieści sześć minut pięćdziesiąt trzy sekundy wypełniona w zauważalnie dominującym stopniu nieudolnym staraniem się, żeby stworzyć udolny film. Miało być oryginalnie - nie wyszło. Atmosfera na siłę. Nic w sumie nie porywa. Mimika, gesty, no i ta "tajemniczość" na twarzach niektórych bohaterów. Do tego wiecznie smutni panowie (grający tych złych), o wiecznie smutnych minach. Jeden plus (żeby nie było, że tylko jęczę i marudzę jak niedopieszczona stara panna) to nienajgorsze sceny akcji. Oczywiście pod warunkiem, że się nie patrzy w tym czasie na miny filmowych tak zwanych 'krzykaczy'. Ja się trząsłem przy tym jak osika na wietrze. Ze strachu, a jakże! Ubaw co nie miara. Jakbym widział wściekłą buźkę swojej byłej żony przed okresem.

Można sobie śmiało odpuścić. Dla choć trochę wymagających dorosłych wielbicieli gatunku science-fiction - to ewidentna strata czasu. Zastanawiałem się czy wyłączyć film w trakcie. Nie wyłączyłem, bo zdecydowałem się poświęcić kilka minut na opinię o filmie. Szczerze i z całego serca twierdzę jednak, że Ty drogi i wymagający widzu możesz 1h46m53s spędzić ciekawiej.

Pozdrawiam nieustająco wszystkich nieznerwicowanych Filmwebowicz'ów
Mireneusz


PS Ale że reżyser Slevin'a wyreżyserował taki shit, tego zawodu przeboleć nie mogę.