Pominę grę aktorów, która w sumie nie była taka najgorsza, fabułę itd. itp. Nie było to głupie, tyle że schemat gonił schemat... No ale nic, przyczepię się za to do samych walk, które stanowiących przecież "gwóźdz programu". Może już jestem za stary na takie filmy (18 lat :)) ale nie mogłem spokojnie patrzeć na te bzdury. Zero realizmu. Wszystko nastawione jedynie na efekciarstwo i udaną choreografię (wysokie kopnięcia, malownicze akcje)
A najgorzej spartolona była ta finałowa walka. Gościo ważący o połowę więcej od Van Damma okładał go po mordzie, jakby walił w worek treningowy, kilkanaście razy... I vice versa zresztą, Van Damme w końcu zaczął hurtem oddawać. Żenada & dziecinada. Choć pamiętam, że nawet jak byłem dzieciakiem, to tej finałowej walki nie mogłem do końca przełknąć.
Cóż, lepiej chyba jak "Mięśnie z Bruxeli" tylko grają, zamiast jeszcze bawić się w reżyserię. Albo niech wyreżyserują jakiś odcinek "Power Rangersow"... Chociaż nie widziałem jego najnowszego filmu, to nie będę już się pastwił.
A najlepsze i najbardziej realistyczne film z V.D. to moim skromnym zdaniem "Skazany na piekło" i ten nowszy o bliźniakach, z Nataschą Jakąśtam. Tyle