Po kolei:

Gra aktorów:

Słabizna. Moore i Vandamme jadą na wyuczonych grymasach i banalnych tekstach. Nie pokazali nic nowego, inna sprawa, że mieli małe pole manewru ale o tym za chwile.


Scenariusz:

Jaki scenariusz? Do połowy filmu to jest do przybycia na turniej scenariusz balansował na granicy kiepskiego kina przygody klasy C.
Potem chyba już nie było scenariusza, a zastąpiła go średneiej jakości kopanina (oprócz Chińczyka, który był świetny). No chyba, że nazwiemy scenariuszem teksty typu: teraz gong, ten kopie tego, a tamten tamtego, ten leży a tamten sie cieszy. Gong i znów to samo. Scena finałowa to już vandamizm całkowity, może także Rockizm Balboa, dobry dostaje, zły się cieszy, dobry się wnerwia i dokopuje złemu.

Najgorsze jest to ze widz (ciut mądrzejszy od kury) zdaje sobie sprawę od samego poczatku jak film się zakończy. Równie dobrze można by nagrać remake krwawego sportu (w oparciu o stary scenariusz) i zapewniam ze wyszedł by film o wiele lepszy niż Quest. Bo scenariusz Quest to jakieś nieporozumienie pisane przez amatora gry Mortal Combat.

Wrażenia artystyczne:

Ładne krajobrazy, przeciętna praca kamery, wiele efektów slow motion podczas walk. Najlepsza zdecydowanie choreografia walki Chińczyka i to on powinien wygrać ten turniej bo pozostali byli zbyt powolni i toporni.
O umiejętnościach walki głównego złego bohatera nie warto nawet wspominać, bo ta górę mięsa byle jaki ulicznik by pokonał, ale wiadomo wzieli go za groźną twarz. Vandamme także nie zachwyca, ot kopnięcia z wyskoku, ot jakieś tam uniki, to może było widowiskowe w latach 80 ale nie w 21 wieku.
Muzyka przeciętna.

Reasumując.

Gra aktorska: 2/10
Scenarusz: 1/10
Wrażenia artystyczne 4/10

7/30 czyli dno.

Film dla amatorów kina bezstresowego, mało zabawnego, nieintelektualnego i przewidywalnego do bólu.