Jedyną pozytywną stroną tego filmu jest inteligentny Malkovich, który potrafił zrobić ze swojej postaci
coś, czego nie widziano do tej pory w tego typu filmach.
Hopkins znakomity, ale to standard i szczerze pisząc przeżyłem totalny szok i rozczarowanie, że ci
dwaj aktorzy zaszczycili (i zmylili mnie przy okazji) swoją obecnością listę płac tego:
– rzeczywiście miejscami śmiesznego
– przewidywalnego do bólu zębów
– naciągniętego do granic wytrzymałości
– przydługawego
– obarczonego grzechem pierworodnym słabego scenariusza
– skażonego obecnością żenującej niestety Zety-Jones
przesłabiusieńkiego kina akcji.

Obok Bourne'a to nawet nie leżało na półce.
Pierwszy raz w życiu wyszedłem przed końcem.