Zgadzam się z tym że mało realistyczny. Gdybym miała ćpać to i tak bym ćpała. Bohaterowie rzeczywiscie mieli pecha. Co mi się podobało to to, że z początku było tak sielankowo (jak przy braniu narkotyków) a dopiero potem nastąpiły poważne konsewkencje, co daje efekt końcowego wbicia w fotel. Myślę, że muzyka ma też w tym duży udział, tzn film by tak nie poruszał gdyby nie ona. Film ma swoje niedosciągnięcia, jednak myślę, że mimo wszystko zasługuje na dobrą ocenę.

Mhmmm. I rozumiem, że to wszystko o czym piszesz, czyli brak logiki, muzyka, która jest genialna, ale zajechana do bólu i brak głębi, składają się na ocenę 9 na 10? Chyba, że filmweb mi źle podaje, ale z tego co widzę, tak właśnie oceniłeś film... I tutaj pojawia się pytanie: dlaczego, skoro w tym, co można przeczytać w poście,nie widzę prawie nic pozytywnego. Oceniasz Requiem jako gniota, przy którym można całkowicie wyłączyć myślenie.

Ja tutaj podzielę się swoją teorią, że film jest na tyle głęboki, ile głębi w nim odnajdziesz. Jeśli po obejrzeniu tego filmu mam mętlik w głowie, to nie dlatego, że reżyser wlazł mi z butami do mózgu, tylko dlatego, że znalazłam w filmie coś, co mnie osobiście poruszyło. Wydaje mi się, że dla każdego jest to inna rzecz, ale czytając opinie filmwebowiczów wynika, że jeśli znalazłam w Reqiuem dla snu coś głębokiego, to tylko dlatego, że jestem głupią małolatą, która leci na gnioty zamiast oglądać coś ambitnego. Jak zwykle razi mnie i po prostu wkurza monopol na rację wszystkich, którzy się wypowiadają.

Gdzie przeczytałaś, że oceniam Reguiem dla snu jako gniot? Wcale tak nie uważam. Owszem, nie uważam tego filmu za zbyt głębokie dzieło, raczej jako przeciętny film. Nie pamiętam jak dawno już go oceniałem, stąd nie pamiętam, czemu w moim profilu ma tak wysoką ocenę, kiedy zasługuje na max 7, może 8. Zresztą, sporo filmów mam dziwnie ocenionych. Tylko od kiedy cyfra w profilu ma być istotniejsza niż czyjaś opinia?

Po obejrzeniu byłaś poruszona, bo główni bohaterowie źle skończyli - każdego poruszy utrata ręki, upadek Marion czy fatalny koniec matki Harry'ego. Tak samo poruszeni wychodzili ludzie z kina po obejrzeniu 3 części Gwiezdnych Wojen, gdy zobaczyli jak skończył Anakin.
Mętlik w głowie? Jesteś narkomanką, która dopiero po obejrzeniu Requiem zaczęła zastanawiać się nad swoim uzależnieniem od heroiny?
Film opowiada o zgubnych skutkach uzależnienia. Ten niebywale oklepany temat byłby traktowany tak samo jak monolog Bodka puszczana na religii w podstawówce gdyby nie ciekawy montaż i muzyka. Nie szukajmy głębi i drugiego dna tam gdzie jej nie ma, bo czy to, że kogoś może poruszyć muszla klozetowa, a kogoś innego Dostojewski sprawia, że nie mamy o tym dyskutować?

A co do monopolu na rację - to chyba oczywiste, że każdy z nas uważa, że ma rację wypowiadając się na dany temat. W przeciwnym wypadku nikt by swojego zdania na wyrażał. Skoro do tego służy forum dyskusyjne to naprawdę nie mam pojęcia o co Ci chodzi. Mam każde zdanie zaczynać od "wydaje mi się", "mogę się mylić, ale"? Chcesz podyskutować to możemy, ale jak masz się wkurzać na to, że druga osoba uważa, że ma rację to jakakolwiek dyskusja jest chyba trochę bezsensowna?

Po pierwsze - nigdzie nie napisałam, że TEN film wywołał mętlik w mojej głowie. Nie twierdzę, że tak nie było, jednak w poprzednim poście nie ma ani zdania, które dotyczyłoby konkretnie tego filmu. Mimo to uważam, że nie muszę być narkomanką, żeby po filmie zastanowić się nieco nad swoim życiem. Albo po prostu, uznać film za godny tego, by chwilę pomyśleć nad tym co i jak zostało w nim przedstawione. Dla mnie częścią składową filmu jest tak fabuła, jak i muzyka i montaż - wszystko na równi. Poza tym nie wydaje mi się, żeby fabuła Reqiuem dla snu była denna - ale to jedynie moje zdanie. Ty masz prawo do swojego i przez tę różnicę w opinii nie mam zamiaru uznawać Cię za kogoś głupszego czy mniej znającego się na filmach, niż ja. I tu właśnie dochodzimy do kwestii, która była ośrodkiem mojego niezadowolenia w poprzednim poście.
Nie, nie masz monopolu na rację. Masz jedynie swoją opinię. I każdy, kto ją ma, powinien ją wyrażać w taki sposób, by ktoś, kto myśli inaczej, nie czuł, że mówią o nim jak o idiocie. A skoro porównujesz znajdowanie głębi w filmie, i to nie w "Ludzkiej Stonodze" czy "Teksańskiej Masakrze", ale w czymś "nieco" bardziej ambitnym, do szukania głębi w muszli klozetowej, to się nie dziw, że odnoszę wrażenie, że każdego, kto myśli inaczej od Ciebie, uważasz za zwykłego debila.
Nie, nie nazwałeś (chyba) tego filmu gniotem. Nie musiałeś - to, co o nim napisałeś mniej-więcej na to wskazuje. I liczba nie jest ważniejsza. Po prostu ciekawi mnie dlaczego ktoś wystawia dziewięć z serduszkiem, po czym wystawia recenzje, w której nie ma praktycznie żadnych pozytywów. Chyba jest to dość dziwne... Swoją drogą, raz wystawiona ocena podlega zmianie. Stąd, jeśli wydaje Ci się dziwna, możesz ją równie dobrze zmienić. Ale to tylko taka moja mała sugestia.