Bardzo ciekawy dokument.
Umozliwił mi spojrzenie na Williamsa jako na człoweka, pokazał co się kryło za kaskadami żartów.
Najbardziej przejmująca scena? Kiedy Day-Lewis i Nicholson dostali nagrody a Williams nie.
Wyszedl, żartował, ale czy do końca tak było? Wydaje mi się że pod ta maska zartownisia był smutek.
Nie doceniono go.

Tak, to prawda. Sypał jak z rękaw żartami, strzelał ripostami. Ale co naprawdę czuł?
Nie raz, nie dwa, kamera pokazywała, jak po zejściu ze sceny, gdzie był był wulkanem energii, i fontanną dowcipów, był smutny, zamyślony. Zupełnie inny niż na scenie.
Depresja nie wybiera. Co było przyczyną u Robina, nie dowiemy się. Można tylko dywagować.
ps. nie wiesz, za jaki film był wtedy nominowany?

za "Zdjęcie w godzinę"

dzięki :)