„The Search” (2014) to nowa wersja filmu z 1948 roku, przenosząca akcję w realia drugiej wojny czeczeńskiej. Struktura narracyjna jest epizodyczna, co pozwala na równoległe śledzenie kilku wątków: losów czeczeńskiego chłopca, jego siostry, amerykańskiej wolontariuszki oraz rosyjskiego poborowego. Taka konstrukcja, choć potencjalnie bogata, w praktyce powoduje rozproszenie emocjonalnego ciężaru , żaden z wątków nie rozwija się w pełni, a ich przeplatanie bywa mechaniczne.

Pod względem formalnym film jest solidny, zdjęcia mają wysoką jakość techniczną, montaż jest czytelny, a muzyka oszczędna, choć w kilku momentach reżyser pozwala sobie na bardziej nachalne podkreślenia emocji. Hazanavicius operuje realizmem podszytym dydaktyką, przekaz antywojenny jest klarowny, ale chwilami traci subtelność, przez co może wydawać się widzowi narzucany.

Najciekawszym elementem jest zestawienie indywidualnych dramatów z szerokim kontekstem politycznym, jednak brak głębszego wejścia w psychologię postaci ogranicza ich wymiar. „The Search” pozostaje filmem poprawnym i ambitnym w założeniach, lecz niewystarczająco angażującym w realizacji, stąd ocena w połowie skali.