15 lat temu scenarzysta Keith Michaels (Hugh Grant) miał świat u swych stóp. Dowcipny, seksowny i rozchwytywany laureat najbardziej pożądanej filmowej nagrody świata - Oscara. Teraz jest spłukany, rozwiedziony i cierpi na chroniczny kryzys twórczy. Jedyne, co mu zostało, to  zawyżone poczucie własnej wartości - Keith mimo upływu lat i serii niepowodzeń, pozostał nadętym i pewnym siebie bufonem. Z nadzieją na zarobienie łatwych pieniędzy przyjmuje ofertę wykładów na niewielkiej uczelni. Tam, za sprawą ponętnej samotnej matki (Marisa Tomei), sam dostanie twardą lekcję życia.

Bohater filmu to rozwiedziony scenarzysta Keith Michaels, który przeżywa kryzys zarówno w życiu prywatnym, jak i zawodowym. Nie ma pieniędzy i jest wypalony twórczo, choć 15 lat temu podbił Hollywood, uznano go za obiecującego scenarzystę. Zdobył wtedy najbardziej prestiżową nagrodę i był na ustach wszystkich. Ale to jedyny sukces Keitha, teraz nikt o nim już nie pamięta, choć on wciąż żyje dawną sławą i ostentacyjnie okazuje swoją wielkość. Jest arogancki i pewny siebie. Aby zarobić na utrzymanie, musi jednak przyjąć posadę wykładowcy na niewielkiej uczelni w stanie Nowy Jork. Od początku nie traktuje swojej pracy poważnie i popełnia kolejne gafy, które mogą zaważyć na jego reputacji. Najpierw swoim niewybrednym poczuciem humoru znieważa koleżankę z pracy Mary Weldon, potem nawiązuje niefortunny romans ze studentką Karen Gabney. Kiedy jednak Karen podważa jego wiedzę i umiejętności, Keith stara się bardziej przyłożyć do pracy i poświęca więcej czasu studentom. Wkrótce nawiązuje bliskie kontakty z Holly Carpenter, samotnie wychowującą dwoje dzieci. Wszystko się zmienia, ta znajomość wywraca jego życie do góry nogami.