Nie można go nazwać arcydziełem, powiedzieć, że to zły film, to również przesada.

Świetny debiut Kota na wielkim ekranie, znakomita muzyka i temat (zrobić film o tak kontrowersyjnej i wciąż uwielbianej postaci to nie lada wyzwanie dla reżysera) nie pozwalają umieścić tego tytułu w szufladce - przeciętny

Jednak niedopracowany scenariusz, niewykorzystanie dobrego tematu, pewne asekuranctwo, sprawia, że nie można "Skazanego na bluesa" uznać za dzieło wybitne.

Dlatego tak trudno ocenić ten film, zwłaszcza komuś takiemu, jak ja, który zaliczyłem bardzo wiele koncertów Dżemu i widziałem Ryśka w różnym stanie.

Myślę, że jako fan Dżemu, mogę sobie pozwolić na pewne asekuranctwo i wystawić ocenę 7/10