Nie sądziłem, że będzie to aż tak dobry film kiedy postanowiłem go w końcu obejrzeć. Chciałem tylko jakoś zająć sobie wieczór, a tu proszę. Fanem Dżemu bym się absolutnie nie nazwał, choćby dlatego, że za późno się urodziłem, ale lubię ich muzykę. Podoba mi się, że film jest nią aż tak przesycony. Mimo, że nie znałem historii Ryśka zdawałem sobie sprawę, że jest opowiadana w zbyt hollywodzki sposób, by mogła być nawet w 60% prawdziwa, ale czy mi to przeszkadzało? -absolutnie nie. Film daje do myślenia. Sam cofałem się myślami do chwil z dzieciństwa tak jak główny bohater, czy jego ojciec. Dużo dramaturgii, ale i pięknych chwil, niewiele, ale jednak, jak to w życiu. Tomasz Kot wszedł w rolę niczym Tom Hanks, mistrzostwo. Wiem, że dla fana najważniejsza byłaby tu szczera prawda, ale myślę, że po seansie Dżem zyska cały tłum nowych fanów, którzy do prawdy i tak dojdą.