...ten film to bajka. nie, że taki dobry. to po prostu bajka. to taki 'heavy metal' (mam na myśli animację z lat 80) w nowym wydaniu. to taka projekcja wyobraźni autorów scenariusza i reżysera. Tu jest owszem, ciekawy pomysł na początek filmu (morderstwo siostry, tępiciel ojciec, wykupiona lobotomia), owszem, parę scen 'prawdziwego świata' (też sam początek - dni przed lobotomią), zatrzymanie akcji w krytycznym momencie i retardacja. Pokręcona zresztą.
yup, Lynch zrobiłby to inaczej. wszyscy Ci wielcy inteligentni przesadzeni reżyserzy psychologicznego kina zrobiliby to inaczej.
Aż przyszedł Snyder i zrobił to po swojemu. I to całkiem fajnie. Samurajowie, ośnieżone dojo? DMC jak w mordę strzelił. Pierwsza wojna? Steampunk, 'Iron War', 'Wolfenstein'. Oblężony zamek? 'Warhammer'. Pociąg na maglevowych szynach? Coś jak 'Bulletstorm'. Miałem niezłą zabawę w dopatrywaniu się skąd zostały wyciągnięte poszczególne scenerie, kolejnych snów i wizji. Rozbił mnie tu czyjś komentarz, że tańca Baby Doll nawet nie widział. BO NIE MIAŁ GO ZOBACZYĆ. bo te pokręcone, przerysowane sekwencjie miały być tym tańcem. To chyba nie takie trudne, nawet dla uczniów klas humanistycznych?

Cała ta historia z lobotomią, morderstwem siostry, 'high rollerem', sekwencje w burdelu - to tylko niedopracowana otoczka dla fantazji Baby Doll. Można byłoby to zrobić lepiej. Ale borze broń wycinać owe fantazje. Oba światy są synergicznie połączone i ni cholery nie byłoby dobrze je rozdzielać.

jeszcze jedno. Montaż. na tym to ja się nie znam, ale godny Oscara za efektowność.

Sucker Punch spodobał mi się i mogę mu dać mocne 7/10.