Odmienność "Szyfrów wojny" od reszty filmów wojennych (przynajmniej tych, które oglądałam) polega na tym, że to tak praktycznie - o ironio - nie jest film wojenny. Owszem, okres II wojny światowej, bitwa o Sajpan, historia (dość luźna) kodu wykożystującego mowę Indian Navaho... wskazują na taki właśnie gatunek filmowy ( i chyba właśnie taki miał być w założeniu), ale Woo to przede wszystkim mistrz kina akcji i film ten odbierany właśnie jako sensacyjny może się spodobać. Może... bo mi się generalnie podobał. Nie piałam co prawda z zachwytu, ale i też nie rozczarowałam się zbytnio.
A że trochę to wszystko nieprawdopodobne? - cóż to "tylko" film, tym bardziej, że sam Woo nazwał go "bardziej fantastycznym" niż opartym na faktach. I mimo, że brakuje mu tego "czegoś", tak ogólnie jestem na Tak.
A tak w ogóle to ścieżka dzwiękowa jest dość dobra, a przynajmniej wpadająca w ucho i Cage też dobrze zagrał...