To prawda,ta scena mną dosłownie rzuciła:-(Pewnie,że happy end byłby...no, coż happy,ale może film przez to wiele by stracił.Albo i nie, zależy od tego czy pan Lee nie przegiąłby z tym zakończeniem.
Tak czy inaczej film jest piękny,ja również dałam 9.

Idealnie napisane! Po obejrzeniu filmu ciągle o nim myślałem. Pomimo tego, że film jest idealny prawie pod każdym względem to pozostawił u mnie poczucie pewnego niedosytu czy może pustki. Jak czytałem wcześniej, w jednym z komentarzy, to jest melodramat, musiał mieć takie zakończenie jakie miał. Ang Lee pozostawił nam dowolność interpretacji, nie było jasno powiedziane, czy Jack rzeczywiście zginął tak jak mówiła jego żona. I to właśnie jest, według mnie, najsłabszym punktem filmu. Lee chciał zarysować subtelnie wątek śmierci Jacka. Przesadził. Poniekąd w filmie jest pokazany jest tylko żal po jego odejściu, sama jego śmierć jest traktowana jako coś "oczywiście niepewnego". Usilnie chciałem wierzyć w nieszczęśliwy wypadek, ale nie mogłem mieć pewności. Ennis tak bardzo obawiał się śmierci Jacka, że nie unikał bliższego związku z nim, chociaż jego miłość była chyba nawet większa, niż miłość Jack, który jak wyraźnie widać w filmie jest raczej gejem. ożenił się tylko dla ugruntowania swojej męskości i istnienia jako 100% amerykański facet. Reżyser zbyt dobitnie pokazał homofobię lat '70, nie musiał uśmiercać Jacka, samo ich "rozstanie" (jak wiemy kochali się bez względu na nic, nawet na to czy spotykali się czy nie) w zupełności wystarczyłoby do odciśnięcia na psychice takiego piętna jak po jego śmierci. Happy end byłby cholernie tandetny, ale jak często powtarzam " Happy end ugruntowuje nas w nierealności scenariusza, a jego brak pozostawia duży niedosyt". A swoją drogą Ang Lee królem :-). Pozdrawiam, Kuba Kuna.