Też się nad tym zastanawiałam. Myślę, że smaczku dodawała tęsknota, przyroda, zakazany owoc, trudność ich sytuacji. Ale wydaje mi się, że mogli być razem szczęśliwi. Ennis był mu wierny całe życie. Tzn, nie miał innego mężczyzny. Kobiety miał dwie, ale to dla żadnego z nich nie była zdrada. Z książki wynika, że po śmierci Jacka nie związał się już z nikim, co dodatkowo było dla mnie poruszające i smutne. Mogli być razem szczęśliwi, choć dla Ennisa pełnia szczęścia by to nie była. Alma nigdy nie zgodziłaby się na jego spotkania z córkami, gdyby o tym wiedziała, ze żyje oficjalnie z facetem. A on córki bardzo kochał. Musieliby z Jackiem wyjechać do większego miasta. Może by łatwiej im było pracę znaleźć. Zgubić się w tłumie. Za każdym razem, oglądając film, żałuję, że Ennis nie zaryzykował dla tej miłości.

Nie nazwałabym ich małżeństw jako przykrywki. Ennis miał plany poślubienia Almy zanim poznał Jacka. To było naturalne w tamtym środowisku, że mężczyzna poślubia kobietę i ma z nią dzieci. Tak ich wychowano. Ennis raczej nie traktował się jak geja. Chyba za bardzo o tym nie rozmyślał.
Jack też poszedł tą drogą. Nie zrobił tego, by ukryć swój homo, czy biseksualizm. Tak się tam żyło i to było naturalne. Jego zresztą usidliła Lureen, był biedny i bogate małżeństwo dawało mu poczucie bezpieczeństwa.