Kolejna komedia od duetu Pegg/ Wright. I tym razem twórcom udało się stworzyć niebanalny film w typowo angielskich klimatach z typowo angielskim humorem. Są takie filmy które starają się być śmieszne na siłę, sztuczne od początku do końca, które określiłbym mianem pozerskich.

Wiele filmów tak naprawdę udaje, jest tania zagrywka ponieważ np. to jest modne, to się opłaca. W przypadku „The World’s End” tak nie jest. Tutaj od razu gdy widzę pierwsze sceny, bohaterów wiem ze ten film przede wszystkim niczego nie stara się udawać, ze jest zrobiony na pełnym luzie. Czuje w nim miłość do kina nie do $$.

Nie wiem z czego to wynika ale tak czułem gdy oglądałem ten film. Autorzy od początku do końca wiedzieli że robią odjechaną historie, nie do końca tak głupia jakby się mogło co niektórym wydawać. Bo przecież mamy tutaj kilka fajnych morałów typowych dla filmów opowiadających o przyjaźni, o zmaganiu się ze swoimi słabościami itd. Oczywiście wszystkie te górnolotne przesłania są podane w absurdalnym sosie SF. Czy taka wizja zabawa spodoba się widzom to już zależy od gustu ( odkrywcze prawda? :) )

Mnie się podobało na 6 ;) Niezłe odjechane kino. Jak ktoś lubi Pegg’a powinien być zadowolony.