Błyskotliwy debiut Machulskiego posiada wszystko, co potrzebne, by zainteresować widza: zgrabną intrygę, perfekcyjną reżyserię, doborową obsadę aktorską (na uwagę zasługuje Elżbieta Zającówna i Jacek Chmielnik - oboje po raz pierwszy na ekranie) i wreszcie stylizacja retro. To udany przeszczep amerykańskiej komedii kryminalnej w polskie realia, a jego fabuła przypomina "Żądło"", co zresztą było zamiarem reżysera. Romantyczny kasiarz jest zatem wybitnym profesjonalistą, a swoje umiejętności wykorzystuje do przygotowania zemsty na nielojalnym wspólniku. Przestępstwo jest rezultatem swoistego poczucia sprawiedliwości. Machulski posługuje się ironią, traktując tę historię z przymrużeniem oka. Wysokie klasy kino rozrywkowe stało się specjalnością reżysera.
Nagrody: 1981 (Gdańsk-Gdynia, nagroda za debiut reżyserski); 1982 (MFF Manila - nagroda specjalna); 1982 (Vevey - MFF Komediowych - Złota Laseczka); 1984 (Marsylia - MFF Komediowych - Grand Prix).