Scenariusz wykorzystuje epizody z życia najsłynniejszego wikinga (duńskiego) IX wieku - Ragnara Lodbroka. Sagi głoszą, że Ragnar Lodbrok syn Sigurda jarla Odense, po śmierci ojca otrutego chyba, musiał uciekać z Danii. Jako młody wiking zaangażował się do drużyn wareskich penetrujących Ruś (rzekami Dźwiną i Dnieprem). Służył jakiś czas w gwardii księcia Połocka i w Kijowie, zdobył uznanie i Dnieprem przedostał się na Morze Czarne już jako dowódca własnej łodzi. Na Morzu Czarnym nie zaangażował się do gwardii wareskiej Cesarza Bizancjum, ale uprawiał zwykłe piractwo na wodach wokół Krymu. Po powrocie do Danii odzyskał dziedzictwo po ojcu i najpierw został jednym z wodzów wielkiej wyprawy wikingów na państwo wschodniofrankijskie, zakończone zdobyciem Hamburga. Potem już jako samodzielny wódz dowodził rajdem na państwo zachodniofrankijskie, gdzie bezskutecznie długo oblegał Paryż. Grabił także tereny hiszpańskie, ale ulubionym jego terenem piractwa były Wyspy Brytyjskie, dokąd wyprawiał się wielokrotnie. Podczas jednej z wypraw na Anglię, po rozbiciu okrętu podczas burzy, został ujęty przez króla - Yorku i stracony. Jego synowie w zemście dokonali podboju Anglii.
W filmie używane jest imię Ragnar, a ponadto filmowy Ragnar ginie wrzucony przez króla Northumbrii do dołu z psami. Egzekucja historycznego Ragnara Lodbroka wg. sag polegała na tym, że został wrzucony do rozpadliny z wężami i zginął z pieśnią na ustach nie okazując strachu...