Swoją drogą dziwny film. Po pierwsze wszystko w nim takie łatwe do przewidzenia, po za tym końcówka. Po tym jak zobaczyłem film pomyślałem, że ten film urywa się w samym środku opowiadania. Potem poczytałem kilka komentarzy i se pomyślałem, że jednak wolę wierzyć w wersję głównego bohatera. Został wkręcony przez tych lekarz w historyjkę, od czasu gdy wchodzi na statek źle się czuje, dostaje tabletki. Proste. Od razu zaczyna się zamienianie go w wariata. Dopiero teraz do mnie doszło jak genialna jest ta końcówka. W pierwszej części filmu wydało mi się, zbyt szybkie i płytkie połączenie tego z tematem holocaustu. Teraz widzę tego sens w zakończeniu. On niczym ludzie z Oświęcimia czy Dachau nie miał wyboru, dostał się do piekła i musiał pogodzić się z tym, że zostanie zgładzony w komorze gazowej, w piecu, czy też podczas eksperymentów medycznych. Od i tyle. Dlatego w pierwszej części jest mowa o Niemcach i obozach, ponieważ ta wyspa jest czymś właśnie w rodzaju obozu, więzienie połączone ze szpitalem - czy tak właśnie nie było w obozach koncentracyjnych, to samo połączenie! Wiadomo, że on sam nic z tym nie zrobi, nie uda mu się powiedzieć o tym światu. Jest w takiej samej sytuacji jak żydzi podczas wojny. Świat wiedział o obozach i ich istnieniu, wiedział co się tam dzieje, ale pomimo tego wojna jeszcze trwała trzy czy cztery lata. Bohater zdaje sobie sprawę z tego, że to nie ważne, czy świat dowie się prawdy czy też nie, bo to i tak nic nie zmieni. Tyle lat po holocauście, a ludzie dalej się mordują w takim samym szaleństwie. Lepiej więc już pogodzić się ze swoją sytuacją ofiary i zgodzić się na śmierć. Pewnie o to chodzi. Bohater nie ma szans na przeżycie. Holocaust będzie trwał do skończenia ludzkości. Eksperymenty na ludziach i tak doprowadzą do zniszczenia ludzkości. Ludzkość nie ma prawa istnienia po takich zbrodniach, a pomimo tego żyje dalej, wręcz gnije.
No i teraz moja interpretacja nadała wartość temu filmowi. Teraz mogę powiedzieć, że to naprawdę dobry film...