Przecież w jednej z retrospekcji widzimy scenę rozstrzeliwania strażników obozu.

może chodzi o to, że bohater ma świadomosć, że keidyś zabił - w jednej ze scen (chyba nawet poprzedzającej wątek rozstrzelania) mówił, że ma dość zabijania - ale nie chcąc przyjąć tego, co stało się naprawdę (zabił żonę), wytwarza własne fakty (zabicie SS-manów), które są łatwiejsze do zaakceptowania przez neigo. Wydaje mi się, że scena rozstrzelania jest tak makabryczna, że aż nierealna, że jest wytworem wyobraźni, ukazującym jego ogromne, a ukrywane przed samym sobą emocje związane z traumą, jaką doświadczył (śmierć dzieci, zabicie żony - właściwie w pewnym momencie stwierdza, że on zabił również dzieci przez swoją obojętność wobec problemów żony - stąd myślę ta masakra w obozie).

Swoją drogą w przypadku ludzi, ktorzy przeżyli wielką traumę często zdarza się, że zastępują fakty własnymi wyobrażeniami, które są bardziej akceptowalne dla nich. To jest - z tego co czytałam - taka samoobrona podjęta przez mózg, żeby nie doszło do zbyt wielkich uszkodzeń w sferze psychiki człowieka. Takie zastępowanie faktów wyobraźnią występuje niestety również często nawet u leczonych schizofreników. Mózg nam płata figle ;)
Swoją drogą mnie film mocno wkręcił śrubę - czy to, co wydaje mi się, że widzę, słyszę, to co uważam, że się dzieje, jest... obiektywnie prawdziwe? polecam :)