Na ogół lubię filmy, w której tak ważną rolę odgrywają psy, a nie da się ukryć, że tutaj ten owczarek niemiecki po prostu rozwalił system.

Sama historia jest prosta, ale podana w bardzo przyjemnej formie. Na ogół akcja w filmach o wilkołakach nie rozgrywa się w tak zawężonym obszarze jak w "Bad Moon", ale wyszło to mu na dobre. Mały domek, przyczepa i las wokół - to miejsca, w których rozgrywa się znaczna część filmu. Ale nawet do lasu wkraczamy tylko na krótkie chwile. To wszystko pozwala na wytworzenie specyficznego klimatu i lepsze wyczucie więzi panujących między bohaterami. A tych też nie trzeba było zatrudniać za wielu :)

Gra aktorska jest całkiem przekonująca, choć trzeba przyznać, że zmiany we wzajemnych relacjach rodzeństwa nie są najlepiej przedstawione. Wygląda to tak jakby trochę autorzy przeszli obok tego bokiem i skupili się bardziej już na ostatecznej "jatce" bez głębszego wnikania w psychikę bohaterów. To chyba najpoważniejsza wada tego filmu. Środkowa jego część mogła być na pewno lepsza.

Sam wilkołak wygląda przystępnie - widziałem i lepsze i gorsze charakteryzacje wilkołaka. Natomiast najgorzej wypadła scena jego przemiany... wylewające się na ekran, dziwaczne efekty komputerowy podczas transformacji bohatera w wilkołaka niekiedy wołają o pomstę do nieba. To drugi z moich zarzutów co do tego filmu.

Cała reszta stoi jednak na solidnym poziomie. Nie mogę odmówić mu klimatu, gra aktorska jest w porządku, zakończenie jest emocjonujące i trzyma w napięciu, a piesek odwala kawał dobrej roboty.

W sumie to jest to jeden z lepszych filmów o wilkołakach jakie widziałem.

Moja ocena: 7/10.