Ja dałam osiem, bo Bondy mam wryte już w kod DNA ;) Wiadomo było, że to już ostatni film z Moorem, latka lecą, ale w porównaniu np. z "Moonrakerem", o wiele lepszy fabularnie. Zgadzam się: dobrze ,że Bond przestał sobie dowcipkować i zabrał się do pracy;) . Niektórzy wręcz przepadali za moore'owskim Bondem właśnie dlatego, że był ironicznym kpiarzem. Mnie ten wizerunek zawsze stawał w gardle. Zdecydowanie wolałam Bonda a la Connery.
"Szaleniec który chce coś zniszczyć" -hmm, w zasadzie taka jest konwencja filmów z Bondem (nie wszystkich, ale na pewno 99%), to są jakby baśnie dla dorosłych - wiadomo, że będzie smok, księzniczka i rycerz. Zgadzam się, że Zorin to jeden z najlepszych przeciwników agenta (dla mnie osobiście najlepsi są Electra i jej fać, jeśli tylko Electrę jeśli uznamy za przeciwniczkę, nie za "złą dziewczynę"). Christopher Walken żadnej roli w swoim życiu nie zawalił jeszcze, więc że i tym razem znakomicie zagrał wcale mnie nie dziwi^^. Podobała mi się również Grace Jones jako May Day - jej kreacja na długo pozostaje w pamięci. Niewiele osób poradziłoby sobie z tą rolą, a Grace w końcu nie była aktorką, lecz wokalistką. Jedyne, co mi się nie podobało, to Stacey Sutton. Postać wyjątkowo mało ciekawa, sztampowa, płaska i z kartonu. Zamiast być kontrastem dla May Day, jest raczej ozdobą salonu (urody jej nie odmówię ;)). Jeżeli porównamy ją choćby z poprzedniczką (Maud Adams - Octopussy), wypada naprawdę blado.