Opowiedziana głównie w retrospekcjach historia seryjnego mordercy kobiet. Chyba najdziwaczniejszy obraz wojennych Niemiec w historii kina: na ulicach nie widać żadnych patroli, swastyk, portretów Hitlera, plakatów propagandowych. Nazizm zdaje się nie istnieć. Umundurowani żołnierze (paru wysokich rangą oficerów) pojawiają się raptem w jednej scenie. Zapewne zaważyły na tym ograniczenia cenzuralne, ale wyszło kuriozum.

Główny bohater to naukowiec prowadzący badania nad zarazkami, który odkrywa, że jego przyjaciółka przekazuje wyniki tych badań Brytyjczykom, co wywołuje ciąg dramatycznych następstw. Jest trochę zabawy światłem i cieniami w duchu ekspresjonizmu, Lorre gra typową w swoim dorobku półdemoniczną postać, tym razem mówiąc po niemiecku (co dla mnie było największą atrakcją filmu), ale całość wyszła ciężka, nużąca i zwyczajnie nudna, w dużej mierze chyba przez to oderwanie od realiów.