22 sierpnia, w Warszawie, w dawnej fabryce wódek "Koneser" rozpoczął się I Festiwal Filmów Komórkowych "Miasto w komie" - finał dotychczasowej działalności ogólnopolskiego ruchu filmowego "Miasto w komie" działającego w ramach programu artystycznego TVP3 Warszawa. Inicjatywa wywodzi się z pomysłu Cezarego Ciszewskiego, autora m. in. filmu "Wolność jest darem Boga", za który otrzymał Srebrnego Lajkonika na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Krakowie w 2007 roku.
Od godziny 17 w piątek, po wcześniejszym zgłoszeniu, można było wziąć udział w warsztatach, podczas których uczestnicy kręcili swoje własne filmy. Wieczorem odbył się pokaz 25 najlepszych obrazków zgłoszonych do konkursu - filmy dokumentalne, tematyka dowolna. Wszystkie mieściły się w granicy kilku minut i tych kilka minut wystarczyło, by móc zaprezentować swój talent. Zadziwiająca była jakość montażu. Wszelkich niedowiarków śpieszę przekonać, że festiwal był dowodem na to, że komórka to narzędzie, którego możliwości nie należy lekceważyć. Poręczność ułatwiła autorom dotarcie do miejsc, do których trudno by było dostać się operatorom z profesjonalnym sprzętem. Ponad to, widok komórki nie stresuje, co ułatwiła nakręcenie wiarygodnych dokumentów.
Pomysły autorów na treść nieraz zaskakiwały - krótki dokument o kolekcjonerce modliszek, film o zgubionych portfelu czy bramie na rynku w Lublinie. Widzowie żywo zareagowali na dzieło Ludwika Lisa. Zrobił niebanalny film o tym, że każdy może znaleźć hobby odrywające go od szarej rzeczywistości, nawet jeśli jest to gra na domofonie. Potencjał tkwiący w obrazkach innych autorów daje nadzieję na udają edycję w przyszłym roku. Szlaki zostały już przetarte.
Festiwal zakończył się w sobotni wieczór, na którym ogłoszono wyniki. Grand prix otrzymał Ludwik Lis za film pt. "Domofonia". Pozostali laureaci to: Mariya Zipunnikova ("Aż do śmierci") oraz Adam Palenta ("Sprzedawca jaj") - wyróżnienie, a także Adam Walenda ("Nie boję się") - nagroda publiczności.
Od godziny 17 w piątek, po wcześniejszym zgłoszeniu, można było wziąć udział w warsztatach, podczas których uczestnicy kręcili swoje własne filmy. Wieczorem odbył się pokaz 25 najlepszych obrazków zgłoszonych do konkursu - filmy dokumentalne, tematyka dowolna. Wszystkie mieściły się w granicy kilku minut i tych kilka minut wystarczyło, by móc zaprezentować swój talent. Zadziwiająca była jakość montażu. Wszelkich niedowiarków śpieszę przekonać, że festiwal był dowodem na to, że komórka to narzędzie, którego możliwości nie należy lekceważyć. Poręczność ułatwiła autorom dotarcie do miejsc, do których trudno by było dostać się operatorom z profesjonalnym sprzętem. Ponad to, widok komórki nie stresuje, co ułatwiła nakręcenie wiarygodnych dokumentów.
Pomysły autorów na treść nieraz zaskakiwały - krótki dokument o kolekcjonerce modliszek, film o zgubionych portfelu czy bramie na rynku w Lublinie. Widzowie żywo zareagowali na dzieło Ludwika Lisa. Zrobił niebanalny film o tym, że każdy może znaleźć hobby odrywające go od szarej rzeczywistości, nawet jeśli jest to gra na domofonie. Potencjał tkwiący w obrazkach innych autorów daje nadzieję na udają edycję w przyszłym roku. Szlaki zostały już przetarte.
Festiwal zakończył się w sobotni wieczór, na którym ogłoszono wyniki. Grand prix otrzymał Ludwik Lis za film pt. "Domofonia". Pozostali laureaci to: Mariya Zipunnikova ("Aż do śmierci") oraz Adam Palenta ("Sprzedawca jaj") - wyróżnienie, a także Adam Walenda ("Nie boję się") - nagroda publiczności.