"Na złamanie karku" Jana Hrebejka jest czeskim kandydatem do Oscara w kategorii "najlepszy film nieanglojęzyczny". Nominacje do Nagrody Amerykańskiej Akademii Filmowej zostaną ogłoszone 25 stycznia 2005 roku.
Współczesna Praga. Dwaj przemytnicy po robocie znajdują w samochodzie dwumiesięcznego hinduskiego chłopca. Sprzedają go bezdzietnej kobiecie, która marzy o dziecku. Jej mąż - František - jest jednak rasistą.
40-letnia Hana pracuje w centrum dla uchodźców. Jej, o wiele starszy, partner Otakar, przeżywa załamanie podczas wykładów na uniwersytecie.
Ich 18-letnia córka przypadkiem dowiaduje się, że Otakar nie rozwiódł się ze swoją pierwszą żoną, z którą ma syna...
Przeplatające się tragikomiczne historie o traceniu i odnajdywaniu miłości, przyjaźni, rodziny, rodziców, dzieci. Opowieści o altruizmie i ksenofobii, o naszym lęku przed nieznanym i poczuciu zagrożenia przed tym, by nie obudzić drzemiących w nas demonów. Obraz współczesnych nastrojów egzystencjalnych w Europie Środkowej. Miejscu, które przez lata skryte było za Żelazną Kurtyną. Teraz, gdy kurtyna została roztrzaskana okazało się, że wszyscy mieszkamy w globalnej wiosce.
To także ciepła opowieść o zwykłych ludziach, którzy po długim czasie milczenia, separacji i kłamstw, szukają i znajdują odwagę by odnaleźć drogę do drugiego człowieka, do przebaczenia i pojednania.
"Na złamanie karku" otworzył wczoraj 20. Warszawski Międzynarodowy Festiwal Filmowy.
Współczesna Praga. Dwaj przemytnicy po robocie znajdują w samochodzie dwumiesięcznego hinduskiego chłopca. Sprzedają go bezdzietnej kobiecie, która marzy o dziecku. Jej mąż - František - jest jednak rasistą.
40-letnia Hana pracuje w centrum dla uchodźców. Jej, o wiele starszy, partner Otakar, przeżywa załamanie podczas wykładów na uniwersytecie.
Ich 18-letnia córka przypadkiem dowiaduje się, że Otakar nie rozwiódł się ze swoją pierwszą żoną, z którą ma syna...
Przeplatające się tragikomiczne historie o traceniu i odnajdywaniu miłości, przyjaźni, rodziny, rodziców, dzieci. Opowieści o altruizmie i ksenofobii, o naszym lęku przed nieznanym i poczuciu zagrożenia przed tym, by nie obudzić drzemiących w nas demonów. Obraz współczesnych nastrojów egzystencjalnych w Europie Środkowej. Miejscu, które przez lata skryte było za Żelazną Kurtyną. Teraz, gdy kurtyna została roztrzaskana okazało się, że wszyscy mieszkamy w globalnej wiosce.
To także ciepła opowieść o zwykłych ludziach, którzy po długim czasie milczenia, separacji i kłamstw, szukają i znajdują odwagę by odnaleźć drogę do drugiego człowieka, do przebaczenia i pojednania.
"Na złamanie karku" otworzył wczoraj 20. Warszawski Międzynarodowy Festiwal Filmowy.