15 czerwca 1955 roku w budynku przy ulicy Puławskiej 61 rozpoczęła działalność Filmoteka Narodowa. Właśnie mija 60. rocznica funkcjonowania instytucji.
Filmoteka Narodowa w Warszawie została powołana mocą Uchwały Prezydium Rządu z 29 kwietnia 1955 roku jako Archiwum Filmowe
w Warszawie. Był to jeden mały pokoik, wypożyczony we frontowym gmachu przy ul. Puławskiej 61. W nim zagnieździło się trzech ludzi, a w oddali, w Państwowym Instytucie Sztuki przy ulicy Długiej, urzędował profesor Jerzy Toeplitz. On był projektodawcą, inicjatorem, przewodniczącym Rady Archiwum. Tak wspominał siedzibę Filmoteki Bolesław Michałek - filmoznawca, ówczesny pracownik Archiwum. ("Duch filmoteczny", Miesięcznik Kino).
W 1961 roku Zarządzeniem Ministra Kultury i Sztuki nazwa instytucji została zmieniona na Centralne Archiwum Filmowe, a następnie (w 1970 r.) na Filmoteka Polska. Siedemnaście lat później (w 1987 r.) została wpisana do rejestru narodowych instytucji kultury i przemianowana na Filmotekę Narodową. Statutowym zadaniem Filmoteki jest ochrona narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii oraz upowszechnianie kultury filmowej. Jej zbiory taśm filmowych i archiwaliów należą do jednych z największych w Europie. Przywróciła polskiej kulturze najcenniejszą kolekcję taśm filmowych: ok. 75% polskich filmów fabularnych z okresu 1930 – 1939 oraz 5 % polskich filmów niemych, w tym najstarszy polski zabytek kinematografii – film "Pruska kultura" z 1908 roku.
Choć przedmiotem działania Filmoteki jest niezmiennie statutowa ochrona narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii oraz upowszechnianie kultury filmowej, jej działalność, wcześniej oparta głównie na archiwizacji i konserwacji przechowywanych taśm filmowych, od kilku lat dynamicznie poszerza się o prężne działania kulturotwórcze. Znacząca większość wydarzeń kulturalnych odbywa się w zmodernizowanym w 2012 roku stołecznym kinie Iluzjon – Muzeum Sztuki Filmowej, które - dzięki wsparciu MKiDN - nie tylko stało się własnością Filmoteki, lecz także wpisane zostało do krajowego rejestru zabytków. Filmoteka prowadzi coraz szerzej zakrojoną aktywność edukacyjną - poprzez działalność właśnie w Iluzjonie oraz projekty realizowane w blisko dwustu kinach z Sieci Kin Studyjnych i Lokalnych w całym kraju.
W związku z realizowanym od 2008 roku projektem "Konserwacja i digitalizacja przedwojennych filmów fabularnych w Filmotece Narodowej w Warszawie (NITROFILM) Filmoteka rozpoczęła działalność cyfryzacyjną. W ramach projektu w Archiwum FN przy ulicy Chełmskiej 21 (kolejne dwa archiwa mieszczą się przy ulicy Wałbrzyskiej 6/12 w Warszawie oraz w Łodzi przy ul. Łąkowej 29) powstała, wyposażona w nowoczesny sprzęt, Pracownia Restauracji Taśmy Filmowej, w której odbywa się zabezpieczenie wieczyste najcenniejszych archiwaliów ze zbioru polskiej kinematografii okresu przedwojennego (43 filmy fabularne zdigitalizowane zostały do postaci DPX 4K i otrzymały nowe kopie na taśmie filmowej 35 mm).
Filmoteka udostępnia swoje - jedne z największych w Europie - bogate zbiory w Internecie. Zasoby fotograficzne – obecnie 170 000 zdjęć - fotosy i robocze zdjęcia z planu (werki), zdjęcia twórców (reżyserów, aktorów, operatorów itd.) oraz zdjęcia z premier filmowych prezentuje w uruchomionym w 2009 roku serwisie Fototeka - www.fototeka.fn.org.pl.
Tymczasem GAPLA – galeria plakatu filmowego, www.gapla.fn.org.pl prezentuje zcyfryzowaną kolekcję plakatów i afiszów filmowych ze zbiorów Filmoteki Narodowej, od najwcześniejszych, pochodzących z końca XIX wieku, po współczesne do najnowszych produkcji. Serwis zawiera obecnie ponad 6 500 plakatów do filmów polskich, zagranicznych oraz imprez filmowych.
Trzecim serwisem, który prezentuje działania Filmoteki Narodowej w domenie cyfrowej, realizuje misję edukacyjną i upowszechnia dziedzictwo filmowe w Internecie jest Repozytorium Cyfrowe - www.repozytorium.fn.org.pl. Nadrzędnym celem Repozytorium jest - poza prezentacją kolekcji filmowej Filmoteki Narodowej w sieci - cyfrowe zabezpieczenie dzieł polskiej kinematografii, stworzenie zintegrowanego systemu informatycznego, pozwalającego
na efektywną ewidencję zdigitalizowanych zbiorów Filmoteki Narodowej. Obecnie w serwisie znajduje się ponad 4 000 materiałów filmowych.
Filmoteka Narodowa w Warszawie została powołana mocą Uchwały Prezydium Rządu z 29 kwietnia 1955 roku jako Archiwum Filmowe
w Warszawie. Był to jeden mały pokoik, wypożyczony we frontowym gmachu przy ul. Puławskiej 61. W nim zagnieździło się trzech ludzi, a w oddali, w Państwowym Instytucie Sztuki przy ulicy Długiej, urzędował profesor Jerzy Toeplitz. On był projektodawcą, inicjatorem, przewodniczącym Rady Archiwum. Tak wspominał siedzibę Filmoteki Bolesław Michałek - filmoznawca, ówczesny pracownik Archiwum. ("Duch filmoteczny", Miesięcznik Kino).
W 1961 roku Zarządzeniem Ministra Kultury i Sztuki nazwa instytucji została zmieniona na Centralne Archiwum Filmowe, a następnie (w 1970 r.) na Filmoteka Polska. Siedemnaście lat później (w 1987 r.) została wpisana do rejestru narodowych instytucji kultury i przemianowana na Filmotekę Narodową. Statutowym zadaniem Filmoteki jest ochrona narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii oraz upowszechnianie kultury filmowej. Jej zbiory taśm filmowych i archiwaliów należą do jednych z największych w Europie. Przywróciła polskiej kulturze najcenniejszą kolekcję taśm filmowych: ok. 75% polskich filmów fabularnych z okresu 1930 – 1939 oraz 5 % polskich filmów niemych, w tym najstarszy polski zabytek kinematografii – film "Pruska kultura" z 1908 roku.
Choć przedmiotem działania Filmoteki jest niezmiennie statutowa ochrona narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii oraz upowszechnianie kultury filmowej, jej działalność, wcześniej oparta głównie na archiwizacji i konserwacji przechowywanych taśm filmowych, od kilku lat dynamicznie poszerza się o prężne działania kulturotwórcze. Znacząca większość wydarzeń kulturalnych odbywa się w zmodernizowanym w 2012 roku stołecznym kinie Iluzjon – Muzeum Sztuki Filmowej, które - dzięki wsparciu MKiDN - nie tylko stało się własnością Filmoteki, lecz także wpisane zostało do krajowego rejestru zabytków. Filmoteka prowadzi coraz szerzej zakrojoną aktywność edukacyjną - poprzez działalność właśnie w Iluzjonie oraz projekty realizowane w blisko dwustu kinach z Sieci Kin Studyjnych i Lokalnych w całym kraju.
W związku z realizowanym od 2008 roku projektem "Konserwacja i digitalizacja przedwojennych filmów fabularnych w Filmotece Narodowej w Warszawie (NITROFILM) Filmoteka rozpoczęła działalność cyfryzacyjną. W ramach projektu w Archiwum FN przy ulicy Chełmskiej 21 (kolejne dwa archiwa mieszczą się przy ulicy Wałbrzyskiej 6/12 w Warszawie oraz w Łodzi przy ul. Łąkowej 29) powstała, wyposażona w nowoczesny sprzęt, Pracownia Restauracji Taśmy Filmowej, w której odbywa się zabezpieczenie wieczyste najcenniejszych archiwaliów ze zbioru polskiej kinematografii okresu przedwojennego (43 filmy fabularne zdigitalizowane zostały do postaci DPX 4K i otrzymały nowe kopie na taśmie filmowej 35 mm).
Filmoteka udostępnia swoje - jedne z największych w Europie - bogate zbiory w Internecie. Zasoby fotograficzne – obecnie 170 000 zdjęć - fotosy i robocze zdjęcia z planu (werki), zdjęcia twórców (reżyserów, aktorów, operatorów itd.) oraz zdjęcia z premier filmowych prezentuje w uruchomionym w 2009 roku serwisie Fototeka - www.fototeka.fn.org.pl.
Tymczasem GAPLA – galeria plakatu filmowego, www.gapla.fn.org.pl prezentuje zcyfryzowaną kolekcję plakatów i afiszów filmowych ze zbiorów Filmoteki Narodowej, od najwcześniejszych, pochodzących z końca XIX wieku, po współczesne do najnowszych produkcji. Serwis zawiera obecnie ponad 6 500 plakatów do filmów polskich, zagranicznych oraz imprez filmowych.
Trzecim serwisem, który prezentuje działania Filmoteki Narodowej w domenie cyfrowej, realizuje misję edukacyjną i upowszechnia dziedzictwo filmowe w Internecie jest Repozytorium Cyfrowe - www.repozytorium.fn.org.pl. Nadrzędnym celem Repozytorium jest - poza prezentacją kolekcji filmowej Filmoteki Narodowej w sieci - cyfrowe zabezpieczenie dzieł polskiej kinematografii, stworzenie zintegrowanego systemu informatycznego, pozwalającego
na efektywną ewidencję zdigitalizowanych zbiorów Filmoteki Narodowej. Obecnie w serwisie znajduje się ponad 4 000 materiałów filmowych.