źródło: Getty Images
autor: Pictorial Parade
autor: Pictorial Parade
Nie żyje Olivia de Havilland. Aktorka zmarła w swoim domu w Paryżu. Miała 104 lata. Olivia de Havilland była ostatnią żyjącą gwiazdą Złotej Ery Hollywood. Dwukrotnie zdobyła statuetkę Oscara (za role w filmach "Najtrwalsza miłość" i "Dziedziczka"). Świat pamięta ją również jako Melanie z filmu "Przeminęło z wiatrem".
Olivia de Havilland urodziła się w Tokio, gdzie jej ojciec Walter de Havilland wykładał na uniwersytecie. Jej matką była Lilian Fontaine, aktorka sceniczna. Miała młodszą o 15 miesięcy siostrę Joan de Beauvoir de Havilland, która znana jest lepiej jako aktorka Joan Fontaine.
W 1919 roku rodzina Olivii de Havilland wyruszyła w podróż powrotną do Anglii. Z przyczyn zdrowotnych zatrzymali się w Kalifornii. Ojciec aktorki szybko porzucił rodzinę dla swojej japońskiej gosposi, która później została jego drugą żoną.
Olivia de Havilland od dziecka edukowana była w sprawach sztuki. Uczyła się m.in. baletu i gry na pianinie. W liceum Los Gatos dołączyła do kółka teatralnego, by ostatecznie zostać jego sekretarzem.
Jej aktorska pasja nie podobała się drugiemu mężowi matki Olivii, George'owi Milanowi Fontaine'owi. Kiedy dowiedział się, że otrzymała rolę Elizabeth Bennet w szkolnym przedstawieniu "Dumy i uprzedzenia", nakazał jej wybrać: albo zostaje w domu i porzuca myśl o aktorstwie albo opuści dom. Olivia de Havilland zamieszkała u przyjaciół.
Po ukończeniu liceum Olivia de Havilland planowała kontynuowanie nauki w celu zostania nauczycielką angielskiego. Jednocześnie grała w przestawieniach teatru w Saratodze. To tam wypatrzył ją austriacki reżyser Max Reinhardt, który zaproponował jej drugiej do roli Hermii w przedstawieniu "Sen nocy letniej". Los się do niej uśmiechnął. Zarówno odtwórczyni tej roli jak i pierwsza dublerka odeszły i na scenie wystąpiła właśnie Olivia de Havilland.
Plakat do filmów "Kapitan Blood", pierwszego hitu, w którym zagrała Olivia de Havilland
Max Reinhardt był pod tak dużym wrażeniem jej scenicznego występu, że kiedy otrzymał ofertę wyreżyserowania "Snu nocy letniej" od Warner Bros. doprowadził do jej angażu jako Hermii. Film nie okazał się spodziewanym sukcesem, ale Olivia de Havilland była powszechnie chwalona za swój występ.
Jej pierwszy sukces był zaskoczeniem dla Warner Bros. Kostiumowe kino przygodowe wydawało się szefom studia mało atrakcyjne w czasach Wielkiej Depresji. "Kapitan Blood" został zrobiony tanim kosztem, a jego gwiazdami zostali mało znani wówczas aktorzy: Errol Flynn jako Peter Blood i Olivia de Havilland jako Arabella Bishop. Widzowie polubili film. Doceniła go również Akademia przyznając mu aż pięć nominacji do Oscarów.
Fanom szczególnie spodobała się ekranowane chemia między Flynnem i de Havilland. Efektem tego były kolejne wspólne filmy pary. Najważniejszymi z nich były "Szarża lekkiej brygady" i przede wszystkim "Przygody Robin Hooda". Dzięki nim zarówno Flynn jak i de Havilland stali się prawdziwymi gwiazdami Hollywood.
Olivia de Havilland ze swoimi Oscarami
Największą rolą de Havilland w latach 30. była oczywiście Melanie z "Przeminęło z wiatrem". Początkowo wydawało się, że nie będzie mogła w nim wystąpić, ponieważ była na kontrakcie w Warner Bros. Zgodę Warnera na udział zawdzięcza interwencji jego żony Anne. Udział w "Przeminęło z wiatrem" przyniosło jej pierwszą nominację do Oscara.
Dwa lata później ponownie była nominowana, tym razem za rolę w filmie "Złote wrota". Pierwszą statuetkę otrzymała jednak dopiero przy trzeciej nominacji. W 1947 roku została uznana najlepszą aktorką pierwszoplanową w filmie "Najtrwalsza miłość".
Dwa lata później otrzymała czwartą nominację za rolę w filmie "Siedlisko węży". Drugiego Oscara otrzymała rok później za występ w filmie "Dziedziczka".
Inne ważne filmy z jej udziałem to: "Szlak do Santa Fe", "Moja kuzynka Rachela", "Kobieta w klatce", "Port lotniczy '77", "Rój" oraz "Anastazja: Tajemnica Anny" (za rolę w tym filmie dostała Złoty Glob).
Olivia de Havilland i Errol Flynn
Olivia de Havilland przeszła do historii nie tylko za sprawą swoich ról filmowych, ale również walki sądowej, jaką stoczyła z wytwórnią Warner Bros. Aktorka miała podpisany siedmioletni kontrakt z wytwórnią. Już na początku 1940 roku popadła w konflikt z szefostwem, kiedy zaczęła odmawiać udziału w narzucanych jej filmach. Za odmowę gry była zawieszana. Kiedy więc w 1943 roku jej kontrakt wygasł, została poinformowana przez Warner Bros., że musi ze studiem pozostać dodatkowe sześć miesięcy doliczone za czas, jaki spędziła będąc zawieszoną. Większość aktorów godziła się na dyktat wytwórni. Nieliczni próbowali walczyć, ale przegrywali (tak było z Bette Davis w latach 30.).
Olivia de Havilland nie przejęła się wcześniejszymi porażkami i z pomocą prawnika Martina Ganga rozpoczęła sądową batalię, żądając uznania dodatkowego czasu za niezgodnego z przepisami, a co za tym idzie uznanie, że nie ma już wobec Warner Bros. zobowiązań. W listopadzie 1943 roku Sąd Najwyższy Kalifornii wydał wyrok na jej korzyść, który później podtrzymany został przez Sąd Apelacyjny. Przepis do dziś znany jest jako "Prawdo de Havilland" i uważany jest za przełomowy w walce aktorów o lepsze traktowanie przez hollywoodzkie wytwórnie.
Aktorka zyskała uznanie swoich kolegów po fachu, ale zapłaciła wysoką cenę. Warner Bros. rozesłało po innych wytwórniach list, aby nie zatrudniali de Havilland. W efekcie tego przez prawie dwa lata w ogóle nie występowała.
Olivia de Havilland z siostrą Joan Fontaine
Olivia de Havilland była zagorzałą przeciwniczką komunizmu i walczyła z jego wpływami wśród aktorów. Była jednym ze świadków komisji ds. działalności nieamerykańskiej.
Była dwukrotnie zamężna. Pierwszym mężem był Marcus Goodrich (1946-53), z którym miała syna Benjamina. Drugim był Pierre Galante (1955-1979), z którym miała córkę Gisèle.
Olivia de Havilland pozostawała przez wiele lat w nie najlepszych stosunkach ze swoją młodszą siostrą Joan Fontaine. Ich rywalizacja miała nie tylko wymiar profesjonalnych, lecz również osobisty. Ostatecznie zerwały ze sobą kontakt w latach 70. Konflikt przerwała śmierć Joan Fontaine w 2013 roku.
Od 1953 roku mieszkała we Francji. Zmarła w swoim domu w Paryżu z przyczyn naturalnych. Miała 104 lata.
Olivia de Havilland na 75. Ceremonii wręczenia Oscarów
Kim była Olivia de Havilland?
Olivia de Havilland urodziła się w Tokio, gdzie jej ojciec Walter de Havilland wykładał na uniwersytecie. Jej matką była Lilian Fontaine, aktorka sceniczna. Miała młodszą o 15 miesięcy siostrę Joan de Beauvoir de Havilland, która znana jest lepiej jako aktorka Joan Fontaine.
W 1919 roku rodzina Olivii de Havilland wyruszyła w podróż powrotną do Anglii. Z przyczyn zdrowotnych zatrzymali się w Kalifornii. Ojciec aktorki szybko porzucił rodzinę dla swojej japońskiej gosposi, która później została jego drugą żoną.
Olivia de Havilland od dziecka edukowana była w sprawach sztuki. Uczyła się m.in. baletu i gry na pianinie. W liceum Los Gatos dołączyła do kółka teatralnego, by ostatecznie zostać jego sekretarzem.
Jej aktorska pasja nie podobała się drugiemu mężowi matki Olivii, George'owi Milanowi Fontaine'owi. Kiedy dowiedział się, że otrzymała rolę Elizabeth Bennet w szkolnym przedstawieniu "Dumy i uprzedzenia", nakazał jej wybrać: albo zostaje w domu i porzuca myśl o aktorstwie albo opuści dom. Olivia de Havilland zamieszkała u przyjaciół.
Po ukończeniu liceum Olivia de Havilland planowała kontynuowanie nauki w celu zostania nauczycielką angielskiego. Jednocześnie grała w przestawieniach teatru w Saratodze. To tam wypatrzył ją austriacki reżyser Max Reinhardt, który zaproponował jej drugiej do roli Hermii w przedstawieniu "Sen nocy letniej". Los się do niej uśmiechnął. Zarówno odtwórczyni tej roli jak i pierwsza dublerka odeszły i na scenie wystąpiła właśnie Olivia de Havilland.
Plakat do filmów "Kapitan Blood", pierwszego hitu, w którym zagrała Olivia de Havilland
Olivia de Havilland - początki w Hollywood. "Kapitan Blood" i "Przygody Robin Hooda"
Max Reinhardt był pod tak dużym wrażeniem jej scenicznego występu, że kiedy otrzymał ofertę wyreżyserowania "Snu nocy letniej" od Warner Bros. doprowadził do jej angażu jako Hermii. Film nie okazał się spodziewanym sukcesem, ale Olivia de Havilland była powszechnie chwalona za swój występ.
Jej pierwszy sukces był zaskoczeniem dla Warner Bros. Kostiumowe kino przygodowe wydawało się szefom studia mało atrakcyjne w czasach Wielkiej Depresji. "Kapitan Blood" został zrobiony tanim kosztem, a jego gwiazdami zostali mało znani wówczas aktorzy: Errol Flynn jako Peter Blood i Olivia de Havilland jako Arabella Bishop. Widzowie polubili film. Doceniła go również Akademia przyznając mu aż pięć nominacji do Oscarów.
Fanom szczególnie spodobała się ekranowane chemia między Flynnem i de Havilland. Efektem tego były kolejne wspólne filmy pary. Najważniejszymi z nich były "Szarża lekkiej brygady" i przede wszystkim "Przygody Robin Hooda". Dzięki nim zarówno Flynn jak i de Havilland stali się prawdziwymi gwiazdami Hollywood.
Olivia de Havilland ze swoimi Oscarami
Olivia de Havilland gwiazdą Hollywood. Jakie są jej największe role?
Największą rolą de Havilland w latach 30. była oczywiście Melanie z "Przeminęło z wiatrem". Początkowo wydawało się, że nie będzie mogła w nim wystąpić, ponieważ była na kontrakcie w Warner Bros. Zgodę Warnera na udział zawdzięcza interwencji jego żony Anne. Udział w "Przeminęło z wiatrem" przyniosło jej pierwszą nominację do Oscara.
Dwa lata później ponownie była nominowana, tym razem za rolę w filmie "Złote wrota". Pierwszą statuetkę otrzymała jednak dopiero przy trzeciej nominacji. W 1947 roku została uznana najlepszą aktorką pierwszoplanową w filmie "Najtrwalsza miłość".
Dwa lata później otrzymała czwartą nominację za rolę w filmie "Siedlisko węży". Drugiego Oscara otrzymała rok później za występ w filmie "Dziedziczka".
Inne ważne filmy z jej udziałem to: "Szlak do Santa Fe", "Moja kuzynka Rachela", "Kobieta w klatce", "Port lotniczy '77", "Rój" oraz "Anastazja: Tajemnica Anny" (za rolę w tym filmie dostała Złoty Glob).
Olivia de Havilland i Errol Flynn
Olivia de Havilland kontra Warner Bros. Jak aktorka walczyła z systemem Hollywood?
Olivia de Havilland przeszła do historii nie tylko za sprawą swoich ról filmowych, ale również walki sądowej, jaką stoczyła z wytwórnią Warner Bros. Aktorka miała podpisany siedmioletni kontrakt z wytwórnią. Już na początku 1940 roku popadła w konflikt z szefostwem, kiedy zaczęła odmawiać udziału w narzucanych jej filmach. Za odmowę gry była zawieszana. Kiedy więc w 1943 roku jej kontrakt wygasł, została poinformowana przez Warner Bros., że musi ze studiem pozostać dodatkowe sześć miesięcy doliczone za czas, jaki spędziła będąc zawieszoną. Większość aktorów godziła się na dyktat wytwórni. Nieliczni próbowali walczyć, ale przegrywali (tak było z Bette Davis w latach 30.).
Olivia de Havilland nie przejęła się wcześniejszymi porażkami i z pomocą prawnika Martina Ganga rozpoczęła sądową batalię, żądając uznania dodatkowego czasu za niezgodnego z przepisami, a co za tym idzie uznanie, że nie ma już wobec Warner Bros. zobowiązań. W listopadzie 1943 roku Sąd Najwyższy Kalifornii wydał wyrok na jej korzyść, który później podtrzymany został przez Sąd Apelacyjny. Przepis do dziś znany jest jako "Prawdo de Havilland" i uważany jest za przełomowy w walce aktorów o lepsze traktowanie przez hollywoodzkie wytwórnie.
Aktorka zyskała uznanie swoich kolegów po fachu, ale zapłaciła wysoką cenę. Warner Bros. rozesłało po innych wytwórniach list, aby nie zatrudniali de Havilland. W efekcie tego przez prawie dwa lata w ogóle nie występowała.
Olivia de Havilland z siostrą Joan Fontaine
Olivia de Havilland: życie prywatne i poglądy
Olivia de Havilland była zagorzałą przeciwniczką komunizmu i walczyła z jego wpływami wśród aktorów. Była jednym ze świadków komisji ds. działalności nieamerykańskiej.
Była dwukrotnie zamężna. Pierwszym mężem był Marcus Goodrich (1946-53), z którym miała syna Benjamina. Drugim był Pierre Galante (1955-1979), z którym miała córkę Gisèle.
Olivia de Havilland pozostawała przez wiele lat w nie najlepszych stosunkach ze swoją młodszą siostrą Joan Fontaine. Ich rywalizacja miała nie tylko wymiar profesjonalnych, lecz również osobisty. Ostatecznie zerwały ze sobą kontakt w latach 70. Konflikt przerwała śmierć Joan Fontaine w 2013 roku.
Od 1953 roku mieszkała we Francji. Zmarła w swoim domu w Paryżu z przyczyn naturalnych. Miała 104 lata.
powiązane artykuły Olivia de Havilland
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
