Ponad 1,5 miliona dolarów wyłożyli niemieccy producenci na realizację dramatu Agnieszki Holland pt. "Catherine" (aka Catherine and Peter). Będzie to historyczna opowieść miłosna o uczuciu jakie połączyło cara Piotra Wielkiego z Martą Skawronską, późniejszą carycą Katarzyną I. Prace na planie rozpoczną się już w sierpniu. Zdjęcia będą realizowane w Rosji, Polsce i Niemczech. Autorem scenariusza jest Irakli Kvirikadze ("Luna Papa", "Lato albo 27 straconych pocałunków").
Przyszła władczyni była córką osiadłego na Łotwie prostego litewskiego chłopa Samuela Skawronskiego i otrzymała na chrzcie imię Marta. W wieku lat 17 najęła się na służbę do ewangelickiego pastora Glucka w inflanckim Marienburgu (obecnie Aluksne, Łotwa). W tym mieście poznała szwedzkiego dragona, ubogiego szlachcica nazwiskiem Johann Rabe, za którego wyszła za mąż.
Po zdobyciu miasta przez wojska rosyjskie pracowała jako praczka w pułkowej pralni. Potem trafiła na służbę do starego marszałka Szeremietiewa. U niego spotkał ją Mienszykowa, wykupił od starego marszałka i zabrał do Moskwy. Był to rok 1702. Wtedy Marta przeszła na prawosławie i przyjęła imię - Katarzyna Aleksiejewna. Wkrótce została jego faworytą (podobno miała z nim dwoje dzieci).
W roku 1706 poznał Martę u Mienszykowa Piotr I i zakochał się w niej. Piotr ożenił się z nią w roku 1707, w listopadzie, a w 1724 mianował ją carycą i współregentką. Urodziła mu 11 dzieci, z których tylko dwie córki dożyły dorosłego wieku.
Zgodnie z testamentem Piotra I, tron carski po nim przejęła Katarzyna, która została koronowana jeszcze w 1724 r. Faktycznie rządy, w jej imieniu, sprawował książę Aleksander Mienszykow, który przewodniczył specjalnie utworzonej 6-osobowej Najwyższej Tajnej Radzie, będącej organem doradczym carowej.
Katarzyna wkrótce ciężko zachorowała i umarła po dwóch latach rządów. Historia zanotowała tylko jedną istotną jej decyzję, zawartą w testamencie. Mianowicie wyraziła w nim wolę, aby następcą na tronie po jej śmierci został Piotr II Aleksiejewicz, wnuk Piotra I (po jego najstarszym synu z pierwszego małżeństwa - Aleksym). Po nim władcami miały być kolejno Anna, bratanica Piotra, i Elżbieta, córka Piotra I i Katarzyny. Druga córka tej pary, Anna, wyszła za księcia Holstein-Gottorp i była matką późniejszego cara Piotra III, a więc protoplastką wszystkich Romanowych od XVIII do XXI wieku. [wikipedia.pl]
Przyszła władczyni była córką osiadłego na Łotwie prostego litewskiego chłopa Samuela Skawronskiego i otrzymała na chrzcie imię Marta. W wieku lat 17 najęła się na służbę do ewangelickiego pastora Glucka w inflanckim Marienburgu (obecnie Aluksne, Łotwa). W tym mieście poznała szwedzkiego dragona, ubogiego szlachcica nazwiskiem Johann Rabe, za którego wyszła za mąż.
Po zdobyciu miasta przez wojska rosyjskie pracowała jako praczka w pułkowej pralni. Potem trafiła na służbę do starego marszałka Szeremietiewa. U niego spotkał ją Mienszykowa, wykupił od starego marszałka i zabrał do Moskwy. Był to rok 1702. Wtedy Marta przeszła na prawosławie i przyjęła imię - Katarzyna Aleksiejewna. Wkrótce została jego faworytą (podobno miała z nim dwoje dzieci).
W roku 1706 poznał Martę u Mienszykowa Piotr I i zakochał się w niej. Piotr ożenił się z nią w roku 1707, w listopadzie, a w 1724 mianował ją carycą i współregentką. Urodziła mu 11 dzieci, z których tylko dwie córki dożyły dorosłego wieku.
Zgodnie z testamentem Piotra I, tron carski po nim przejęła Katarzyna, która została koronowana jeszcze w 1724 r. Faktycznie rządy, w jej imieniu, sprawował książę Aleksander Mienszykow, który przewodniczył specjalnie utworzonej 6-osobowej Najwyższej Tajnej Radzie, będącej organem doradczym carowej.
Katarzyna wkrótce ciężko zachorowała i umarła po dwóch latach rządów. Historia zanotowała tylko jedną istotną jej decyzję, zawartą w testamencie. Mianowicie wyraziła w nim wolę, aby następcą na tronie po jej śmierci został Piotr II Aleksiejewicz, wnuk Piotra I (po jego najstarszym synu z pierwszego małżeństwa - Aleksym). Po nim władcami miały być kolejno Anna, bratanica Piotra, i Elżbieta, córka Piotra I i Katarzyny. Druga córka tej pary, Anna, wyszła za księcia Holstein-Gottorp i była matką późniejszego cara Piotra III, a więc protoplastką wszystkich Romanowych od XVIII do XXI wieku. [wikipedia.pl]