Od końca 2009 roku producenci telewizyjni i filmowi będą mogli legalnie pobierać opłaty za wykorzystanie na planie marek różnych produktów w ramach tzw. lokowania produktu (product placement) - wynika z przyjętej w czwartek przez Parlament Europejski nowelizacji dyrektywy o telewizji bez granic.
Zatwierdzając ostatecznie w czwartek uzgodnione już w maju wspólne stanowisko rządów i eurodeputowanych, PE umożliwił ogłoszenie dyrektywy w Dzienniku Urzędowym UE jeszcze przed końcem 2007 roku. Państwa członkowskie będą miały dwa lata na wdrożenie jej zapisów.
Lokowanie produktu będzie w UE dozwolone z wyjątkiem programów dla dzieci, wiadomości, programów publicystycznych i dokumentalnych. Każdy kraj będzie mógł jednak wprowadzić bardziej restrykcyjne zasady, a nawet zupełnie zakazać "product placement".
Lokowanie produktu będzie dozwolone w dziełach kinematografii, a także w filmach i serialach wyprodukowanych dla telewizji oraz w transmisjach sportowych. Jednak widzowie będą musieli być "jasno poinformowani o lokowaniu produktu". Oznacza to, że programy, gdzie za opłatą umieszcza się jakieś produkty, będą "w odpowiedni sposób oznaczone na początku i na końcu", tak by uniknąć wprowadzenia widzów w błąd.
Jeżeli chodzi o reklamę, nowa dyrektywa o telewizji bez granic uelastycznia zasady jej emisji, zachowując jednak dotychczasowy maksymalny, 12-minutowy limit czasu przewidzianego na reklamę w ciągu godziny.
Przestaje natomiast obowiązywać limit 20 minut między jednym a drugim blokiem reklam. Jedynie programy informacyjne i dla dzieci, a także filmy (z wyłączeniem seriali) będzie można przerywać najwyżej raz na 30 minut. To oznacza, że np. programy rozrywkowe czy dokumentalne będzie można przerywać blokami reklamowymi do woli, byle nie przekroczyć limitu 12 minut na godzinę. Niedozwolone będzie przerywanie transmisji religijnych.
Zatwierdzając ostatecznie w czwartek uzgodnione już w maju wspólne stanowisko rządów i eurodeputowanych, PE umożliwił ogłoszenie dyrektywy w Dzienniku Urzędowym UE jeszcze przed końcem 2007 roku. Państwa członkowskie będą miały dwa lata na wdrożenie jej zapisów.
Lokowanie produktu będzie w UE dozwolone z wyjątkiem programów dla dzieci, wiadomości, programów publicystycznych i dokumentalnych. Każdy kraj będzie mógł jednak wprowadzić bardziej restrykcyjne zasady, a nawet zupełnie zakazać "product placement".
Lokowanie produktu będzie dozwolone w dziełach kinematografii, a także w filmach i serialach wyprodukowanych dla telewizji oraz w transmisjach sportowych. Jednak widzowie będą musieli być "jasno poinformowani o lokowaniu produktu". Oznacza to, że programy, gdzie za opłatą umieszcza się jakieś produkty, będą "w odpowiedni sposób oznaczone na początku i na końcu", tak by uniknąć wprowadzenia widzów w błąd.
Jeżeli chodzi o reklamę, nowa dyrektywa o telewizji bez granic uelastycznia zasady jej emisji, zachowując jednak dotychczasowy maksymalny, 12-minutowy limit czasu przewidzianego na reklamę w ciągu godziny.
Przestaje natomiast obowiązywać limit 20 minut między jednym a drugim blokiem reklam. Jedynie programy informacyjne i dla dzieci, a także filmy (z wyłączeniem seriali) będzie można przerywać najwyżej raz na 30 minut. To oznacza, że np. programy rozrywkowe czy dokumentalne będzie można przerywać blokami reklamowymi do woli, byle nie przekroczyć limitu 12 minut na godzinę. Niedozwolone będzie przerywanie transmisji religijnych.