Elliott Erwitt, fotografując od wielu lat, trochę od niechcenia i z dużą swobodą, wypracował niepowtarzalny styl fotograficznego kalamburu, zaskoczenia i niespodzianki.
Gdy Erwitt fotografuje, to co jest śmieszne, wyjawia się dopiero na fotografii, bo sam obiekt czy sytuacja przed sfotografowaniem wcale nie musi być zabawna. W swoim ironicznym widzeniu świata Elliott Erwitt nie podąża za żadną filozofią, nie jest wyznawcą żadnej ideologii, jego fotografie dotykają bezpośrednio świata w którym żyjemy, który nas otacza. Jego zaskakujące zdjęcia to najczęściej, krótka zwarta synteza sytuacji jaka się nagle pojawia. Decydują oczywiście ułamki sekundy ? czyli ten błysk geniuszu przemienionego w refleks i absolutny słuch na dziejące się wokół wydarzenia. Elliott Erwitt nie rejestruje, on, można powiedzieć, wydziera błyskawicznie te potoczne sytuacje i tworzy z nich mini-esej odciśnięty w jednym ujęciu.

Z tak wykonanych zdjęć powstają potem serie, które łączy wspólny motyw np. ręce, ludzie na plaży, ludzie w samochodach, psy jako najwierniejsi towarzysze człowieka. Sam artysta ze zdziwieniem stwierdził, że fotografowanie ludzi na plaży, kiedy są w jakiś sposób obnażeni i naturalni towarzyszy mu praktycznie przez całe zawodowe życie. Zaczął wcześnie, bo już jako szesnastoletni chłopak, mieszkając z rodzicami w Kalifornii, poprzez późniejsze zdjęcia powstałe podczas licznych podróży do Meksyku, Brazylii, Włoch, Rosji? zdjęcia rodzinne, z przyjaciółmi. Złożyło się to na wielką kolekcję, której wybór możemy podziwiać w kolejnych, wydawanych na całym świecie, albumach.

Jego fotografie ? tak doskonale mieszczące się w formule nieograniczonej limitami eksploracji terytorialnej i zadziwienia nad różnorodnością naszej planety, pokazują człowieka od każdej strony, ale również od tej śmiesznej. Robiąc niekiedy zdjęcia nawet lekko brutalne Elliott Erwitt robi to z pewną delikatnością i bez złych intencji. Nie nabija się z nikogo, po prostu wyłapuje dziwactwa i słabostki, które niekiedy więcej mówią o człowieku niż wielkie naukowe traktaty. Istnieje delikatna granica między humorem a złośliwością. Elliott Erwitt nigdy jej nie przekracza, nie nabija się z przywar ludzi, z ich niedoskonałości, stara się raczej pokazać ich w ciepłym blasku.

więcej:
http://www.yoursgallery.pl/exhibitions.php?action=details&exh_id=9