Katarzyna Łaniewska, właściwie Katarzyna Janina Łaniewska-Błaszczak, była polską aktorką teatralną i filmową, znaną między innymi z ról w serialach "Plebania" i "Czterdziestolatek" oraz filmach "Kogel-mogel" i "Przedwiośnie". Urodziła się 20 czerwca 1933 roku w Łodzi, a zmarła 7 grudnia 2020 roku w Warszawie. Za swoją działalność artystyczną i społeczną została odznaczona m.in. Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Wczesne lata
Katarzyna Łaniewska urodziła się w Łodzi w rodzinie z tradycjami artystycznymi i społecznymi. Jej ojciec był działaczem spółdzielczym i legionistą, który zginął w obozie Auschwitz. W czasie II wojny światowej, jako jedenastoletnia dziewczynka, doświadczyła powstania warszawskiego, a następnie trafiła do obozu w Pruszkowie. Po wojnie zaangażowała się w harcerstwo. Początkowo rozważała karierę sportową i studia na AWF, jednak pasja do teatru, wspierana przez artystyczne tradycje rodziny, skłoniła ją do zdawania egzaminów do Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie, którą ukończyła w 1955 roku. Debiut sceniczny zaliczyła jeszcze w tym samym roku.

Historia kariery
Po ukończeniu studiów aktorskich Katarzyna Łaniewska rozpoczęła pracę w Teatrze Polskim w Warszawie, z którym była związana w latach 1955–1959 oraz ponownie od 1983 do 1995 roku. Jej wszechstronność aktorska pozwoliła jej na występy na deskach czołowych warszawskich scen: Teatru Dramatycznego (1959–1962, 1966–1977), Teatru Narodowego (1962–1966) oraz Teatru Ateneum (1977–1983).

Przełomowym momentem w jej karierze okazała się rola Doroty Smugoniowej w spektaklu "Uciekła mi przepióreczka" Stefana Żeromskiego w Teatrze Narodowym w 1964 roku, która przyniosła jej entuzjastyczne recenzje krytyków i ugruntowała jej pozycję jako jednej z najciekawszych aktorek swojego pokolenia. Równocześnie rozwijała karierę filmową, a największą rozpoznawalność przyniosły jej role w popularnych serialach telewizyjnych. Wystąpiła w produkcjach takich jak "Czterdziestolatek", gdzie wcieliła się w żonę Maliniaka, a także w "Klanie", "Grubym", "Ojcu Mateuszu" i "Na dobre i na złe".

Ogólnopolską popularność zyskała dzięki wieloletniej roli babci Józi, gospodyni księdza, w serialu "Plebania". Na dużym ekranie zapisała się pamiętnymi kreacjami w komediach "Kogel-mogel" i "Galimatias, czyli kogel-mogel II", gdzie zagrała matkę głównej bohaterki. Ważne role stworzyła również w filmach "Przedwiośnie" jako służąca Gajowca oraz w "Przesłuchaniu" jako kierowniczka domu dziecka. W późniejszych latach wcieliła się w postać Anny Walentynowicz w filmie "Smoleńsk". Katarzyna Łaniewska zmarła 7 grudnia 2020 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie bogaty dorobek artystyczny.

Najważniejsze role
Do najważniejszych ról Katarzyny Łaniewskiej można zaliczyć:
- Babcia Józefina (babcia Józia) w serialu "Plebania"
- Solska w serii filmów "Kogel-mogel", "Galimatias, czyli kogel-mogel II", "Miszmasz czyli Kogel Mogel 3" oraz "Koniec świata czyli Kogel Mogel 4"
- Anna Walentynowicz w filmie "Smoleńsk"
- Żona Maliniaka w serialu "Czterdziestolatek"
- Służąca Gajowca w filmie i serialu "Przedwiośnie"
- Kierowniczka domu dziecka w filmie "Przesłuchanie"
Wszystkie filmy i seriale z udziałem aktorki znajdziesz TUTAJ.

Nominacje i zdobyte nagrody
Katarzyna Łaniewska została uhonorowana wieloma prestiżowymi nagrodami i odznaczeniami państwowymi. Wśród nich znalazły się Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, a także brązowy Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis". Otrzymała również Nagrodę Miasta Stołecznego Warszawy oraz Doroczną Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za całokształt twórczości. Doceniono także jej działalność wydawniczą w okresie stanu wojennego, przyznając jej Odznakę "Zasłużony Działacz Kultury".

Działalność poza aktorstwem
Katarzyna Łaniewska aktywnie działała społecznie i opozycyjnie. Była zaangażowana w prace Związku Artystów Scen Polskich, dbając o losy Domu Artystów Weteranów w Skolimowie. W okresie stanu wojennego współorganizowała podziemny ruch wydawniczy oraz brała udział w mszach za ojczyznę. W późniejszych latach związała się z działalnością polityczną, startując w wyborach do Senatu z ramienia Prawa i Sprawiedliwości. Pisała również artykuły dla tygodnika "W Sieci" (później "Sieci") i prowadziła program dla dzieci "Ziarno".