Joanna Cassidy I

Amerykańska aktorka telewizyjna i filmowa, Joanna Cassidy, przyszła na świat 2 sierpnia 1945 roku w Haddonfield (New Jersey, USA). Dorastała w artystycznej rodzinie, jej matka i dziadek byli malarzami. W 1963 wyjechała do Nowego Jorku, gdzie rozpoczęła naukę w Syracuse University na wydziale sztuki. Niedługo potem wyszła za mąż za lekarza Kennarda C. Kobrina. Wyjechali razem do San Francisco, gdzie Joanna rozpoczęła karierę modelki. Jej zdjęcia pojawiły się w kilku magazynach, a wkrótce zaczęła dostawać pierwsze role. Zadebiutowała na wielkim ekranie w filmie sensacyjnym "Bullitt". W 1972 roku przeprowadziła się do Los Angeles. Wrodzony temperament w połączeniu z nudą codziennych obowiązków złożyły się na ryzykowny pomysł. Dziewczyna zadzwoniła do kierowniczki castingu Joyce Selznick. Aktorka chciała wziąć udział w przesłuchaniu do głównej roli kobiecej w filmie "Ostatni amerykański bohater", jednak okazało się, że jest ona już obsadzona. Zrobiła jednak tak duże wrażenie, że Selznick postanowiła powierzyć jej niewielką rolę w "Uśmiechniętym gliniarzu". Rok później zagrała w "Banku do obrobienia". Niestety obraz okazał się finansową klapą. Wkrótce rozpadło się małżeństwo Cassidy. Wróciła wówczas do ról epizodycznych. Zagrała m.in. w "Niedosycie", a następnie wcieliła się w postać femme fatale w kryminale "Ostatni seans". Dopiero w latach 80. zapracowała na status gwiazdy. Zagrała przyjaciółkę głównej bohaterki w niezbyt udanym, ale mocno rozreklamowanym thrillerze erotycznym "Nocne gry" Rogera Vadima. Ogromną popularność przyniosła jej rola agresywnej replikantki Zhory w "Łowcy androidów" Ridley'a Scotta. Uznanie krytyki i Złoty Glob zdobyła dzięki kreacji w serialu "Buffalo Bill". Przez kolejne kilka lat występowała głównie w telewizji. Na wielki ekran wróciła w 1986 roku w komedii Harolda Ramisa "Klub "Raj"" u boku Robina Williamsa i modelki Twiggy. Kolejne role w "Czwartym protokole" i "Roku 1969" przeszły niemalże bez echa. Jednak postać sympatycznej hostessy Dolores w przeboju "Kto wrobił królika Rogera" Roberta Zemeckisa przyniosła jej nominację do Saturna. W latach 90. grała głównie w filmach telewizyjnych. Zdobyła sympatię nastolatków dzięki roli w komedii "Nie mów mamie, że niania nie żyje". Później występowała w coraz gorszych filmach. Przypomniała o sobie w 2000 roku, kiedy zagrała w serialu "Sześć stóp pod ziemią" (nominacja do Emmy i nagrody Amerykańskiej Gildii Aktorów Filmowych). W 2006 można ją było oglądać w drugiej części horroru "Klątwa", gdzie wcieliła się w Pani Davis. W ostatnich latach pojawiła się m.in. w serialu "Mów mi Fitz" czy horrorze "Mroczne wizje".