Recenzja filmu

Zakochany Molier (2007)
Laurent Tirard
Romain Duris
Fabrice Luchini

Miłość i literatura

Jak Jean-Baptiste Poquelin stał się Molierem, czyli tyleż zabawna,co lekka opowieść o cierpieniach młodego pisarza. Miłość doprawdy ma wielką siłę. Bez niej nie byłoby Williama Szekspira, Jane
Jak Jean-Baptiste Poquelin stał się Molierem, czyli tyleż zabawna,co lekka opowieść o cierpieniach młodego pisarza. Miłość doprawdy ma wielką siłę. Bez niej nie byłoby Williama Szekspira, Jane Austen, Moliera. I nie myślę tu wcale o akcie prokreacji, lecz kreacji, bo według filmowców nic tak nie stymuluje pisarza jak miłość, najlepiej gdy jest niespełniona. W ten nurt wpisuje się również "Zakochany Molier" Laurenta Tirarda. Reżyser wykorzystał białą plamę w życiorysie słynnego komediopisarza, by opowiedzieć kim był, zanim stał się słynnym Molierem, skąd czerpał natchnienie i jak odnalazł swoją drogę. Celem Tirarda nie było jednak odkrywanie źródeł twórczości, czy też poddawanie twórcy "Skąpca" psychoanalizie, ale zapewnienie widzom rozrywki, oraz niby luźne i nowoczesne podejście od klasycznej postaci francuskiej literatury. Rozrywkowo jest, i owszem, ale również szalenie powierzchownie. O Molierze dowiadujemy się, że jak każdy, miał wady , był lekko pyszny a większość postaci, które portretował w swoich sztukach, spotkał po wyjściu z więzienia. Trafił tam zresztą za długi, bo zirytowana paryska publiczność, miała dosyć jego tragicznych ról (Molier był również aktorem), a w komediach grywał rzadko. Zza krat Moliera wyciąga bogaty pan Jourdain, nie robi tego jednak z dobrego serca. Proponuje układ: wolność w zamian za lekcje pisania, które będą z kolei utrzymywane w tajemnicy przed panią Jourdain. Wcale nie dlatego, że mężulek chce ją zachwycić kunsztem swojej twórczości. Jourdainowi marzą się wdzięki markizy Celimeny, która prowadzi barokowy salonik literacki. Molier przywdziewa strój księdza oraz nazwisko Tartuffe (główny bohater "Świętoszka") i udziela lekcji Jourdainowi. Przy okazji udaje mu się upiec własną pieczeń, przy rodzinnym ognisku burżujów - młody pisarz zakochuje się ze wzajemnością w pani Jourdain. To ona motywuje Moliera do tego, by poważne tematy pokazywać w krzywym zwierciadle satyry, śmiać się z próżności i głupoty ludzi, których spotyka na co dzień. Historia jest trochę banalna, więc scenarzysta postanowił ubarwić ją włączając do scenariusza fragmenty sztuk Moliera, choćby "Mieszczanina szlachcicem" i "Świętoszka". Dobrze, bo dzięki temu film jest momentami rzeczywiście zabawny. Źle, bo żałośnie widać przepaść między komediami z połowy XVII wieku i początku XXI wieku. Bo poza "pożyczkami" z Moliera, oferuje nam się tak szalenie "śmieszne" sytuacje, jak ucieczka przed groźnym psem, utrata równowagi, przebieranka w dziwne ciuszki. Ubaw po pachy. Świetni są za to aktorzy: Fabrice Luchini i Laura Morante grający państwa Jourdain oraz Romain Duris ("W rytmie serca") w roli Moliera. Ten ostatni, robi co może, by tchnąć życie w postać pisarza i wychodzi mu to naprawdę nieźle. Zabawnie i złośliwie, spuentował to krytyk z New Yorkera, Anthony Lane. Napisał on w swojej recenzji "Zakochanego Moliera", że Duris ma wkurzający francuski zwyczaj zamieniania swojej brzydoty w zmysłowość. Rzeczywiście Molier Durisa raz odpycha, raz uwodzi. Właściwie, gdyby nie, znany zresztą z podręczników literatury happy end, , można by podejrzewać, że film Laurenta Tirarda jest przewrotną satyrą na wszystkich początkujących pisarzy tego świata, którzy nie osiągnąwszy wielkości zostają nauczycielami pisania u bogaczy. A tak "Zakochany Molier" to kolejna błaha komedia, która można zobaczyć, i równie szybko zapomnieć.
1 10 6
Czy uznajesz tę recenzję za pomocną?
”Zakochany Molier” to film opowiadający nieznaną historię francuskiego dramatopisarza. Twórcy mieli... czytaj więcej

Pobierz aplikację Filmwebu!

Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
phones