Film Tayfuna Pirselimoğlu to melancholijna opowieść o ostatniej próbie przełamania samotności. Hamdi jest chorym na raka mężczyzną, całe dnie spędza w swoim sklepie z perukami. Pewnego dnia przychodzi do niego kobieta chcąca sprzedać swoje włosy. Hamdi kupuje od Meyrem jej długi warkocz. Potem zaczyna śledzić kobietę i coraz lepiej poznawać jej życie.
Tytułowe włosy to fetysz wyzwalający w Hamdim, może po raz pierwszy od dłuższego czasu, pragnienie bliskości. Meryam przychodzi do sklepu Hamdiego nie w poszukiwaniu pieniędzy; raczej chce się ukarać, a Hamdiego traktuje jako współuczestnika upokorzenia. Być może właśnie trauma pierwszego spotkania, intymnego i nieprzyjemnego zarazem, jest momentem, od którego zaczyna się obsesja Hamdiego. Włosy, ta dziwna pozostałość, przywołująca obraz innej osoby, nie dają mężczyźnie spokoju. Chce nawiązać kontakt z Meryem, ale długo nie może zdobyć się na nic innego, niż podążanie za nią i obserwowanie jej z daleka. Coś, co przyciąga go do kobiety, wyzwala zarazem paraliżujący wstyd.
Hamdi w jednej ze scen pyta lekarza, jak długo jeszcze będzie mógł palić papierosy. Lekarz odpowiada: "to będzie zależało od pana", a na dalsze pytania mężczyzny - "rok, miesiąc?" wzrusza tylko ramionami. Niespodziewane spotkanie w sklepie staje się dla mężczyzny szansą na ostatnie znaczące wydarzenie w życiu. Także lekarzowi zwierza się wcześniej, że chciałby wyjechać w długą podróż. Ową podróż równie dobrze można zrozumieć jako dystans między Hamdim a Meryem.
Być może dzięki ukazywaniu trudności w przekroczeniu tego dystansu film Pirselimoğlu tak dobrze oddaje nastrój ponurego oczekiwania, który od początku charakteryzuje sytuację Hamdiego. Włosy opowiadają o bliskości śmierci bez egzaltacji, jakby los Hamdiego był zarówno nieunikniony, jak nie do wyobrażenia.
Tytułowe włosy to fetysz wyzwalający w Hamdim, może po raz pierwszy od dłuższego czasu, pragnienie bliskości. Meryam przychodzi do sklepu Hamdiego nie w poszukiwaniu pieniędzy; raczej chce się ukarać, a Hamdiego traktuje jako współuczestnika upokorzenia. Być może właśnie trauma pierwszego spotkania, intymnego i nieprzyjemnego zarazem, jest momentem, od którego zaczyna się obsesja Hamdiego. Włosy, ta dziwna pozostałość, przywołująca obraz innej osoby, nie dają mężczyźnie spokoju. Chce nawiązać kontakt z Meryem, ale długo nie może zdobyć się na nic innego, niż podążanie za nią i obserwowanie jej z daleka. Coś, co przyciąga go do kobiety, wyzwala zarazem paraliżujący wstyd.
Hamdi w jednej ze scen pyta lekarza, jak długo jeszcze będzie mógł palić papierosy. Lekarz odpowiada: "to będzie zależało od pana", a na dalsze pytania mężczyzny - "rok, miesiąc?" wzrusza tylko ramionami. Niespodziewane spotkanie w sklepie staje się dla mężczyzny szansą na ostatnie znaczące wydarzenie w życiu. Także lekarzowi zwierza się wcześniej, że chciałby wyjechać w długą podróż. Ową podróż równie dobrze można zrozumieć jako dystans między Hamdim a Meryem.
Być może dzięki ukazywaniu trudności w przekroczeniu tego dystansu film Pirselimoğlu tak dobrze oddaje nastrój ponurego oczekiwania, który od początku charakteryzuje sytuację Hamdiego. Włosy opowiadają o bliskości śmierci bez egzaltacji, jakby los Hamdiego był zarówno nieunikniony, jak nie do wyobrażenia.
Czy uznajesz tę recenzję za pomocną?
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
