Recenzja filmu

Poznaj mojego tatę (2000)

Na ekrany polskich kin wchodzi właśnie film, który przebojem podbił serca amerykańskiej widowni, "Poznaj mojego tatę" w reżyserii Jaya Roacha Przyczyn popularności tej brawurowej, rodzinnej komedii upatrywać można między innymi w znakomitej obsadzie aktorskiej. W główne role wcielają się bowiem Robert De Niro, Ben Stiller i Teri Polo. Znane nazwiska to jednak nie wszystko, co przesądza o sukcesie komercyjnym produkcji. Decydujący wpływ na powodzenie filmu miał raczej jego uniwersalny, jak zapewnia producentka, Nancy Tenenbaum, temat - pierwsze, decydujące spotkanie chłopaka z rodzicami narzeczonej. Inspiracją do podjęcia tego właśnie wątku był krótki, niskobudżetowy film Grega Gilienna, który na tyle zaintrygował Tenenbaum, że zdecydowała się zlecić napisanie na jego podstawie scenariusza do pełnometrażowego obrazu. Zadania podjął się Jim Herzfeld, scenarzysta między innymi disneyowskiej "Meet the Deedless". W efekcie, powstał zabawny, pełen niespodzianek fabularnych obraz Kiedy Greg Focker (Ben Stiller) postanawia oświadczyć się swojej dziewczynie, Pam Byrnes (Teri Polo), na drodze do szczęścia staje zwyczaj proszenia o rękę ukochanej jej ojca.. Dobrą okazją do spotkania z rodzicami wybranki jest ślub jej siostry, który ma się odbyć właśnie w nowojorskiej rezydencji państwa Byrnes. Niestety, zapowiedzią przyszłych niepowodzeń w zyskiwaniu sobie ich przychylności, jest dla Grega pechowy początek podróży, podczas której ginie jego bagaż. Dotarłszy zaś na miejsce, nieszczęsny zalotnik odkrywa, że niełatwo będzie mu zaskarbić sobie względy srogiego pana Jacka Byrnesa (Robert De Niro), który prócz konserwatywnych, żelaznych zasad moralnych, wyznaje przekonanie, że żaden mężczyzna nie jest wystarczająco dobry dla jego córki. Tym bardziej - pielęgniarz o wulgarnie brzmiącym nazwisku. Coraz bardziej rozpaczliwe i siłą rzeczy beznadziejne próby przekonania do siebie ojca ukochanej, kończą się fiaskiem, wywołując całą serię zabawnych perypetii, w których zderzają się dwa biegunowo odmienne światy - na wskroś nowoczesny, otwarty i nieco sarkastyczny świat nieudolnego kandydata na męża oraz patriarchalny świat wartości lekko zdziwaczałego w swej surowości Byrnesa Prześladujący wiele osób koszmar spotkania z rodzicami swojej sympatii, znajduje tu istotnie dobitny wyraz w całej serii dowcipnych gagów. Konflikt pokoleniowy oraz poczucie presji, związane ze świadomością, że trzeba zaprezentować się z jak najlepszej strony, sprzyjają piętrzeniu zabawnych epizodów. Sytuacyjny komizm może co prawda niekiedy skłaniać do zastanowienia, jaki poziom wyznaczyli sobie za wzór twórcy filmu, nie sposób jednak odmówić im umiejętności wzbudzania wesołości u widzów Niebagatelna jest też przyjemność, płynąca z możliwości oglądania w roli statecznego, dobrodusznego z pozoru ojca rodziny, Roberta De Niro - aktora, znanego przecież z szeregu kreacji o nieporównanie cięższym kalibrze, jak choćby nieobliczalnego i zdesperowanego taksówkarza z filmu Scorsese, czy mordercę z "Przylądka strachu" tego samego reżysera. Celowość takiego zabiegu obsadowego staje się jeszcze bardziej przejrzysta, gdy w toku akcji dowiadujemy się, że pan Byrnes, rzekomo emerytowany ogrodnik, to w istocie były agent CIA, specjalizujący się w kreśleniu portretów psychologicznych przestępców. Pozwala to nie tylko odkryć talent komediowy legendarnego aktora, ale też podkreślić niejednoznaczność i pewną demoniczność granej przez niego postaci "Poznaj mojego tatę" to lekka, zabawna komedia, nie roszcząca sobie ambicji artystycznych, w sam raz do obejrzenia podczas karnawału.