Ten serial to kawał dzieła sztuki wykonanego precyzyjną niemiecką ręką. Wielopoziomowa metafora o odwiecznym konflikcie między przeznaczeniem które jest nam dane takie jakie jest, oraz negacją tego przeznaczenia, odmową przyjęcia kolei rzeczy. W tych najgorszych chwilach wszyscy zawsze pytają dlaczego oni, dlaczego ich to spotkało, co by było gdyby można było cofnąć czas, by zmienić rzeczywistość której nie jesteśmy w stanie zaakceptować. Dark w fenomenalny sposób pokazuje nam, co jesteśmy w stanie zrobić aby móc przywrócić bliskich do życia. Główni bohaterzy zostają wyposażeni w narzędzie które daje nam możność ingerencji w bieg wydarzeń, teoretyczną możliwość ponownego bardziej korzystnego rozdania kart wbrew odwiecznym prawidłom. Narzędzie to pozornie ma nam przywrócić utracony raj, ale to tylko obłuda, to wąż kuszący Jabłkiem. Kto postanowi grać przeciwko Bogu, ten zostaje ukarany karą najsurowszą. Każdy chcący zmienić bieg wydarzeń staje się ich determinantem, widząc w wiecznym cierpieniu że to co na początku wydaje się ucieczką od Boskich wyroków jest tak naprawdę wdrażaniem ich w życie. Bóg jest przedstawiony w sposób dosłowny jako czas który bezlitośnie gra z tymi, którzy podważają jego wyroki. Podróż w czasie to "pakt z diabłem" który wabi nas możliwością zmian, odzyskania tego co utracone w rzeczywistości oferując nam tylko ból i chaos.

Czapki z głów za wszystko, za klimat, za muzykę, za historię, za aktorów, za wszystko. Serial mojego życia.