To zadziwiające, że wystarczy wrzucić do serialu postać w rodzaju pamiętnego dr House'a -
stroniącego od ludzi aroganta, który upaja się własnymi cynicznymi "mądrościami" i uchodzi za
jakiegoś geniusza, żeby nagle serial zaczął być uważany za arcydzieło.

Mimo, że mieliśmy cały zalew analogicznie konstruowanych seriali, True Detective jednak się
ponad nie wybija. Serialu aż tak pretensjonalnego, nadętego sobą, pełnego pseudo-
intelektualnych monologów (losowo wyrwanych z dzieł egzystencjalistów) nie widziałem od
dawna. Co gorsza, całe to napuszenie, podobnie jak sugerowanie, że film jest jakąś diabelnie
inteligentną zagadką jaką należy rozgryźć (że też tyle osób nadal nabiera się na takie żałosne
chwyty), a nie można też pominąć "mroczności" w stylu kręcącym niedojrzałych licealistów,
zdaje się być wymówką dla pokazywania różnych "brudów": prostytucji, narkotyków, skoków w
bok, golizny. Wszystko to oczywiście na poziomie kręcącym ludzi, którzy nigdy nie mieli do
czynienia z realiami.

Serial pozbawiony jakiejkolwiek substancji. Wyjątkowo przereklamowany kawałek niczego.