Jesteśmy ostoją fandomu trzeba to sobie powiedzieć :) W TV finał był niedawno. Jak komuś niespecjalnie zależało to obejrzał jak człowiek ;) Myślę, że na forum jeszcze trochę się zadzieje, ale to raczej nie będzie dyskusja na noże. Są jeszcze tacy, którzy dopiero zaczęli oglądać, potencjalni fannibale lub hejterzy, być może kiedyś tu zawitają.

W dobrym towarzystwie zawsze przyjemnie czas zmarnować. Jeśli będzie taka potrzeba otworzymy nowy temat :))

Dzień dobry miłego dnia również.

Myślę, że temat do rozmowy się znajdzie. Jeszcze kilka odcinków nie zostało przez nas omówionych, są jakieś drobne sceny, o których nie za wiele rozmawiałyśmy. Kuchnie IV mogą się przydać. Choćby po to, żeby wspólnie poumierać nad jakimś gifem, fanfickiem, filmikiem itd.

Przypomniałaś mi o części florenckiej i do głowy wpadła mi scena, w której Hannibal mówi Willowi, że chciałby pokazać mu Florencję, chciałby go po niej oprowadzić. To była bardzo wzruszające i piękne zdanie. Miało w sobie tak wielkie znaczenie, Hannibal już wtedy wyciągnął otwarte dłonie w stronę Grahama, które zostały przez niego odrzucone. Widziałam smutek w oczach Lectera. Żałował, że nie będzie miał okazji tego zrobić.
Ciasne, włoskie uliczki i oni dwaj.

Ta część to by była taka włoska mydlana opera, 100% romans w pięknych sceneriach :D Will nie byłby sobą, gdyby przyjął zaproszenie. Te sceny są takie ambiwalentne, słodkie i mroczne pomimo całego światła i kolorów. Dało się w nich wyczuć nieuchronność.

Może i opera mydlana, ale za to jaka piękna. Każdy z odcinków nakręconych we Florencji był tak czarujący, że nie można było oderwać oczu od ekranu. I tak, masz rację, dało się wyczuć tę nieuchronność, zbliżający się wielkimi krokami koniec, bliskość upadku. Każda z tamtych chwil była skradziona, trzeba było wykorzystać ją do maksimum, żyć tak intensywnie i po swojemu jak tylko się da. Nie tylko bohaterowie to czuli; myślę, że na widzów to też tak działało. :)

Piękne są te zabawy konwencją, wydaje Ci się, że już wszystko widziałaś a tu taka niespodzianka... wpadamy na mydlana bańkę :D Idealnie.

Nie przypominaj o tej scenie... Tragicznie romantyczna. W oczach Hannibala nieznośna nostalgia i tęsknota za wszystkim, co mogli mieć, czym mogli być. Brakowało tylko Zigeunerweisen w tle.

Po tym zastanawianiu się jak można by było pogodzić w s4 tyle sprzecznych wątków, niespodziewanie włączył mi się mózg i oto co sobie uroił... załóżmy, ze Hannibal i Will lądują w przybytku Chiltona. Scenariusz z happy endem...

s4 zaczynamy rozmową Hannibala z Willem. Dzieli ich ściana sąsiadujących cel. Wchodzimy w przeszłość Hannibala, widzimy jak staje się il Monstro, jak morduje we Włoszech. Pomiędzy bajkę z przeszłości wplatają się świeże wspomnienia obu panów, aż do momentu w którym zostają ponownie uwięzieni. Tymczasem poznajemy Clarice, która postanawia skorzystać z konsultacji tych, było nie było, ekspertów. Ale nie ma zamiaru rozmawiać tylko z Hannibalem, chce zawalczyć o wsparcie ich obu. Wkręca się w grę manipulacji. Obaj czarują, każdy w swoim stylu, wyciągają od niej informacje, urabiają na swoje potrzeby. Clarice coraz bardziej przesuwa się na ich stronę. Nieostrożność i zaufanie Clarice zostają bezlitośnie wykorzystane. You play you pay. Zostawiamy ją uleczoną ale ze złamanym sercem. Finał z ujęciem przestępcy i ponowna ucieczka... Napisy końcowe.
A w ostatniej scenie przekonujemy się, że za uwolnieniem Willa i Hannibala stoi Miriam...

A+, ale nie wiem, czy Bryan chciałby przedstawić Clarice jako kolejny pionek w grze Willa i Hannibala, koniec końców naiwną i bezbronną nowicjuszkę. Co nie znaczy, że nie pogodziłabym się z takim scenariuszem.
Hm. W takim przypadku zdecydowanie chciałabym poznać motywy Miriam. To mogłaby być mocna kontynuacja głębokiego psychologicznie wątku.

Clarice jako pionek? Niekoniecznie. To mógłby być ładny wstęp do dłuższej znajomości. Miałaby osobisty motyw do ścigania murder husbands co z kolei doprowadziłoby ją do Buenos. Tym bardziej, że jej motywy nie mogłyby być jednoznaczne. W końcu Hannibal sprawił, że owce w jej głowie zamilkły...

W sumie, gdyby powstał 5 sezon...
Oh jesus, nie, tylko nie to...

Musiałby powstać... :D To tylko taki na szybko pomysł. Ale jak widać można mieszać w tym garnku dowolnie. Cofać się w czasie, wybiegać w przyszłość, gmatwać i plątać. Jedynym ograniczeniem jest wyobraźnia Bryana ;)

Jak sobie pomyślę, że cały czas mówimy o Hannibalu, jakby następny sezon był prawie pewny, a w rzeczywistości 3x13 mógł być zakończeniem całego serialu, to serce mi pęka. Hold me.

Nie przypominaj mi o tym. Na samą myśl odczuwam ból we wszystkich kończynach. Jak już mówiłam, nie jestem gotowa na pożegnanie. Nie potrafię się pożegnać. Nie teraz, nie tak szybko. Ratujmy się.

Interesuje mnie wątek Miriam Lass, a jej postać w trzecim sezonie została całkowicie pominięta. Myślę, że Bryan chciał do niej powrócić właśnie w czwórce, ale niestety wyszło jak wyszło, teraz nie mamy pewności czy kiedykolwiek mu się to uda. Ten wątek został rozgrzebany i właśnie taki pozostał do końca, ponieważ nie wystarczyło czasu na jego dalsze rozwinięcie i zakończenie. Szkoda.
Co do Clarice, mogłaby sporo namieszać w fabule. Nie powiem, że to nie było by dobre, ale jestem bardzo ostrożna w stosunku do jej postaci i nie sądzę, abym łatwo się do niej przekonała. Bryan Fuller musi wykazać się wielką inwencją, musi stworzyć taką Starling, która łatwo wpasowałaby się w specyficzny klimat serialu. Daj mu Boże. xD Może by i nie chciał, ale w tym serialu jakoś tak samo wychodzi, że każdy bohater prędzej czy później staje się tylko pionkiem w grze Hannibala i Willa.

Prawda. Każdy. Nie chciałabym tylko, żeby Clarice stała się drugą Alaną. Chciałam tu podać przykład Bedelii jako przeciwwagę, ale oh wait, to jej noga parowała i grzała się w blasku świec na stole w scenie po napisach, um... Nie ma nadziei, I'm out. Btw, moje wiadomości dotarły? c:

Ja także bym tego nie chciała. Z drugiej strony nie podoba mi się wizja, w której Clarice Starling jest na równi z chłopcami. Tylko Will miał prawo być tam, gdzie Hannibal, zajmować to samo miejsce na podium. Nie wiem co z nią zrobić. Zdenerwowałabym się, gdyby Bryan postanowił uczynić jej historię podobną do historii Grahama. Nie chciałabym, aby Hannibal przeciągnął ją na swoją stronę i obudził w niej demony. Nie chcę, żeby była taka jak Will, żeby jej ścieżka była podobna. Zostawmy ją przy Jacku, wierną i oddaną.

Tak, dotarły *.* Myślę nad odpowiedzią, ale nie tak prędko. Muszę się pozbierać.

http://40.media.tumblr.com/bdfb59137213162d3bd8e602ed182cee/tumblr_nuk1zm5YQV1uf ijtto1_1280.jpg
Sorry not sorry.

Fu.ck. xD

I'm all about Pulp Fiction AUs.

LMaO :D

HanniBunny ;D

"You must understand that blood and breath are only elements undergoing change to fuel your radiance"
3, 2, 1, DISCUSS.
Wygodna ta podłoga. I'm so done. I'M SO DONE AND DEAD

To kwestia ze sceny, w której jedli male upieczone ptaszki❓ Inicjacja Willa, jesli dobrze pamiętam.

Ini... cja... cja... tak...

Just as the source of light is burning... ;)

Ach,spożywanie ortolanów i ta wywołująca ciarki rozmowa...<3
Genialna scena,napięcie erotyczne między Willem i Hannibalem o takiej mocy,że prawie rozsadzało ekran.
Mogłabym bez końca oglądać sceny,w których są tylko oni,te ich aluzje,niedopowiedzenia,mistrzowskie żonglowanie słowami. Niesamowita i osobliwa intymność jest między nimi.

Ładnie powiedziane. Osobliwa intymność. Wszystko co dzieje się między nimi jest szczególne i osobliwe.
Minuty wyrwane światu. Will zwodzi i uwodzi, Hannibal czerpie przyjemność z każdej sekundy spędzonej z nim. Coś się dzieje ponad tym, coś większego od tej ich gry, coś czego nie chcą nazywać.

Dziękuję :)). Trudno mi znaleźć odpowiednie słowa,by określić istotę i piękno ich relacji. Mimo,że nasz język jest bogaty w wyrazy określające związek uczuciowy dwojga ludzi,to w przypadku Willa i Hannibala każde słowo wydaję mi się nie dość dobre,nijakie,marne. Ich więź to jakaś maestria,coś niemalże nierzeczywistego,co jednak się zdarzyło.

To jest piękne. A TO mnie rozwala... :(((

-Have you ever been a father?
-I was to my sister. She was not my child, but she was my charge. She taught me so much about myself. Her name was Mischa.
-Was?
-She's dead. Abigail reminded me so much of her.
-Why did you kill her?
-What happened to Abigail had to happen. There was no other way.
-There was.
-But there isn't now. Would you protect this child in the way you couldn't protect Abigail?
-I still dream about Abigail. I dream that I'm teaching her how to fish.
-I'm sorry I took that from you. Wish I could give it back.
-So do I.
-Occasionally, I drop a teacup to shatter on the floor. On purpose. I'm not satisfied when it doesn't gather itself up again. Someday perhaps, a cup will come together.

Obaj mieli łzy w oczach. Will cierpiał z powodu Abigail, a Hanni z powodu widoku łez Willa. Ale i odsłonił się przed Willem, opowiadając o siostrze, w ogole o sobie po raz pierwszy. Dobra scena. Ja lubię inną, wspólną kolację, kiedy spożywali rzekomo Freddie. To byl poziom intymności i porozumienia, do tego idealna synchronizacja w trakcie jedzenia. Oglądając ją po raz pierwszy, byłam przerażona i zafascynowana. Tu nie bylo relacji mistrz-uczeń, przy stole siedzieli doskonale rozumiejący się partnerzy.

http://lovelace-media.imgix.net/uploads/281/c0d465f0-b895-0131-174f-02b0c7e13879 .gif?

Jeśli się nie mylę, to tutaj widzimy jak Hannibal i Will rzekomo spożywają Freddie Lounds. Uwielbiam tę scenę.

Uwielbiam,gdy patrzą sobie w oczy. To nigdy nie są zwyczajne spojrzenia. To eskalacja uczuć:
miłość,podziw,fascynacja,pożądanie,swego rodzaju zaciekawienie partnerem. Spoglądają na siebie w tak sugestywny sposób,jakby chcieli przejrzeć się na wskroś,jakby pragnęli zatrzymać czas i zatopić się w sobie nawzajem.

Jedna z moich ulubionych scen w całym serialu. Nieprawdopodobnie wymowna, frywolna, napięcie erotyczne wylewa się z ekranu, Hannibal przerywający kontakt wzrokowy (!), i ta rozmowa o behawioryzmie, oh my god *mdleje*

Nikt, absolutnie nikt, nie wmówi mi, że w tamtym momencie Will tylko odgrywał swoją rolę. Nie, po prostu nie. Nie zgadzam się. Pożerali się wzrokiem, wwiercali się w głąb siebie i to było tak niesamowicie prawdziwe, że nawet Will, nasz wspaniały aktor i bezwzględny człowiek, musiał coś poczuć, musiał poczuć zalewającą go falę gorąca i żar bijący od Hannibala siedzącego naprzeciwko. W ich oczach było pożądanie, zrozumienie, uwielbienie i zadowolenie. Willowi się to chol.ernie podobało. Hannibal podsycał ten ogień, a Graham wcale nie protestował. Patrzyli sobie w oczy, figlarnie się przy tym uśmiechając. Polowali na siebie nawzajem. Taniec godowy.

To oczywiste,że Will był tak samo napalony jak Hannibal. Ten jego zalotny uśmieszek,rozpalony wzrok,swobodne zachowanie. Bez wątpienia było mu dobrze w tamtym momencie,poddał się nastrojowi chwili i myślę,że zapomniał o swojej roli. Znów stracił głowę dla Hannibala i znowu nie miał siły i ochoty przeciwstawić się temu.

Scena z ortolanami została genialnie nakręcona. Celowe zbliżenia na ich usta, kiedy wkładali małe ptaki do swoich ust, kamera skierowana na ich gardła w chwili, gdy przełykali to osobliwe danie - niesamowicie erotyczne, nieziemsko emocjonalne i nieprawdopodobnie oczywiste. Te spojrzenia, ruchome cienie przemykające po ich twarzach, blask świec odbijający się w ich oczach, niesamowita rozmowa. Jedna z najpiękniejszych scen, jest tak naładowana emocjami, że aż trudno to znieść.

Przestańcie z tymi ptakami xDDD
Krótko mówiąc, chyba nie trzeba mówić, co Bryan miał w głowie, pisząc tę scenę. Kocham tego faceta. Sinning on cable television since 2013.

Zdecydowanie nie trzeba tego mówić na głos. Każdy doskonale wie, co sobie Bryan w tej swojej główce ułożył. Niegrzeczny z niego chłopiec, już wtedy nie mógł się powstrzymać. Nogi mi drżą na samo wspomnienie tamtej sceny. Wiesz, trzeba przyznać, że jest bardzooo wymowna. ^^

Taki problem z tym serialem, że porn content na każdym kroku. Co zrobić co zrobić...

http://38.media.tumblr.com/a9016e49e155eade28dc536793eae4dc/tumblr_n77k3kkKNH1rx 5pcao3_250.gif

Co zrobisz? Nic nie zrobisz. xD

Dobrze, dobrze, przerwijmy te rozkosze na chwilę. Nie mogłam zalinkować, więc wklejam z tumblra. Co panie myślą o tym? paralele są, a i nawiązania do Achillesa i Patroklosa pojawiały się w serialu kilkakrotnie:
Hannibal - 3.13 “The wrath of the lamb” / 3.01 “Antipasto”

Bedelia Du Maurier / Abel Gideon
Thoughts about these two scenes:

I think Antipasto provided the clues for the last episode of this season.
Abel’s scenes in Antipasto weren’t random. They had one single purpose. That purpose was to plant clues about the finale, and especially about the fate of Will and Hannibal in The wrath of the lamb.
There are a lot of parallels between Abel’s scenes in Antipasto and Bedelia’s last scene in The wrath of the lamb (the paintings, the same table, the decoration, and obviously the parallels between the situation of Bedelia and Gideon).
I always wondered why they included scenes of Gideon in Antipasto, and after I saw the finale I understood it.

Let’s take a look at these gifs.

First of all, the painting.
It’s clear that some time has passed between the cliff scene and the scene at Bedelia’s. There’s another painting on the wall. But this isn’t that important.
The painting shows a similar landscape to the painting that is hung on the wall of Hannibal’s dining room (trees and water).
If we pay attention to the painting of 3x13, we can see it’s the branch of a cherry tree, and there is a beach behind the cherry tree.
The cherry tree is associated with Hannibal (2.06 Futamono) and I don’t think the choice of the painting is random at all.
That painting may provide some clues. Let’s not forget the painting that was hung on the wall at the beginning of this episode. It was a landscape, but not any lanscape. A cliff! So I’m sure the choice of the last painting isn’t random either.
There is a lot of symbolism associated to cherry trees. Awakenings and rebirth are symbolized by these trees. The cherry tree is the tree of the phoenix, which rose from the ashes. And they are related with the concept of “mono no aware” (also translated as “an empathy toward things”).
But we have to remind that the cherry tree is also a reminder that rebirth always follows death.
I link all of this to Will. Will was reborn the night of the “cliff”, he survived the fall and started a new life with Hannibal. He “awakened” that night.
And I link the cherry tree to Hannibal as well. It’s another proof that he’s there.
At the beginning of 2.06 we saw Hannibal had turned a corpse into a cherry tree, and then, at the end of the episode we saw Gideon’s “dinner”. I think it’s not a coincidence.

Second, Abel’s line. “If only that company could be Will Graham”.
I have two theories.
One: Will is present at that dinner. He is with Hannibal.
Hannibal got his wish at last. Will is joining him at the table, and this time he is doing it willingly. They are eating an enemy together.
Two: Will’s presence is only symbolic at that dinner. And I come back to the symbolism of the painting. “rebirth always follows death”. If we take this literally it could mean that Will is dead at that point of the story. He has been killed and his place at that table is just symbolic (again the tragedy of Patroclus and Achilles).

And finally, Hannibal. He’s there. I think there’s no doubt about that.
Abel’s scenes in Antipasto mirror the last scene of Bedelia in The wrath of the lamb

Oh... my f*cking God.
Z tego co widzę to Bryan ogłosił, że 3 sezon wyjdzie na DVD/Blu-Ray 7 grudnia i będzie zawierał w 12 h dodatkowych materiałów prawie-pocałunek.
Hold me.

Omg I love this guy!!!!!!!!!

Może też ręka Madsa pod koszulą Hugh będzie bardziej widoczna :)

Szkoda, że tylko w amerykańskiej wersji dvd/blu-ray. Anglicy już nie dostaną dodatkowych materiałów. Ciekawe, jaka wersja pojawi się w polskim wydaniu i czy takowe w ogóle wyjdzie?

Mam zamiar kupić tę właściwą. Amazon jest wszędzie ;)

Dokladnie tak samo pomyślałam czytając o różnicach w wydaniach

W Polsce jeszcze chyba Amazonu nie ma, ale można zamówić w amerykańskim i przyślą. Tak trzeba będzie zrobić, jeśli polska wersja nie zostanie wydana (choć wołałabym, żeby ją jednak wydali). Omg, dwanaście godzin w raju *,*

Ważne, że gdzieś się ukaże. Cała reszta to tylko logistyka :D

Cieszę się jak dziecko. ;p