Kiedy kilka lat temu oglądałam ten serial po raz pierwszy najbardziej fascynowało mnie zachowanie ludzi w sytuacji ekstremalnej. Autorom serialu udało się znakomicie pokazać strach zwykłych ludzi, niewiadomą jutra i rodzące się podłe zachowania, które są zupełnie normalne z sytuacji zagrożenia. Kurczę - autentycznie się bałam i czułam niemal pod skórą ich emocje. Jak bym się zachowała na ich miejscu? Jakby funkcjonowała Polska w takiej sytuacji? Do czego byłabym zdolna by zapewnić przeżycie mojej rodzinie?
"Jerycho" jest właśnie o tym - jak bardzo potrafimy się zmienić kiedy nasze życie jest zagrożone? Czy zostanie w nas choć trochę człowieczeństwa czy wręcz przeciwnie - zobaczymy na co nas stać i jak bardzo potrafimy być szlachetni?
Kilka dni temu znowu sięgnęłam po ten serial i oglądam go już bez tych emocji ale nadal z przyjemnością. Nie sposób nie zauważyć rażących błędów w scenariuszu ( nie będę ich tu wyliczać bo nie chce Wam spojlerować) ale mimo to serial ogląda się bardzo dobrze. Fajna muzyka, ciekawe postacie i klimat małego, amerykańskiego miasteczka, w którym każdy ma swoje sekrety...