Od razu zaznaczam, że to nie jest serial dla każdego i jeżeli oczekujecie wartkiej akcji albo typowego sci-fi, to będziecie rozczarowani. Fabuła snuje się praktycznie przez wszystkie odcinki, nie ma tutaj nagłego przyspieszenia, pościgów i wybuchów. A to dlatego, że „Katla” jest serialem obyczajowym i żeby dobrze go zrozumieć, trzeba poznać bohaterów, których ta historia dotyczy. Bo to oni ją tworzą – i to w większym stopniu niż się na początku wydaje.

Dodatkowo ten serial jest niesamowicie klimatyczny. Twórcy raczą nas pięknymi zdjęciami, które są integralną częścią tej historii. Nie powiedziałabym, że są „tak o” wrzucone do tej produkcji, bo Islandia jest ładna (i mroczna!). Wszystko kręci się wokół tytułowego wulkanu, więc zadbano o to, żeby i kadry były do niego dostosowane, a przy tym estetyczne. Tak samo „estetyczne” są dialogi, które oddają nastroje w tym miasteczku – bardzo minimalistyczne. I chociaż ludzie pękają od sprzecznych uczuć, emocji, to nie rozmawiają o nich. Wszystko duszą w sobie.

Trudno po pierwszych dwóch odcinkach zrozumieć, o co tutaj tak naprawdę chodzi, ale już po obejrzeniu całości dociera do widza, że przez cały seans dostawał poszlaki, które – oczywiście jeśli dobrze odebrane – pozwalały zrozumieć sens historii już znacznie wcześniej.

Więcej opowiadam tutaj: https://www.youtube.com/watch?v=y5CdHvxBPzA