nie podoba mi sie ten doktorek!
jak on smie wyganiac Bootha!!
opowiadanko super:)
wreszcie moze porozmawiaja:)
i dojda do wniosku, ze nie moga bez siebie zyc:)
czekam na cdk:)

I co bd dalej??
Pisz szybciuteńko bo inaczej sie chyba potne z wrażenia :))

za kazdym razem konczysz w nieodpowiednim momencie! ale za to wiesz jak sie wyczekuje na cedeka? jak czekam i ma nadzieje ze jeszcze dzisiaj sie doczekam!

Spojrzal na Bones, i nie wiedzac, co ma zrobic, postanowil sie oddalic....

- Zaczekaj - nie chce byc w takim momencie sama - powiedziala

Odwrocil sie w jej strone.
Na jego twarzy pojawil sie lekki usmiech zadowolenia...


Zblizyl sie powili do jej lozka.
Przyblizyl znajdujace sie nieopodal krzeslo.
Usiadl przy niej niedorywajc od niej wzroku.

- To ja panstwa zostawiam
- prosze sie nie przemeczac - powiedzila lekarz opuszczajac ich



Siedzieli w milczeniu jakies 10 minut.
Zadne nie mialo odwagi odezwac sie jako pierwsze.
Bo co w takiej chwili powiedziec.
Zadne slowa nie ukoja bolesnej straty.



............


Ciaza to piekny okres w zyciu kobiety,
pelen marzen, planow zarowno wzgledem malego czlowieka,
jak też calej rodziny. To czas szczegolnego oczekiwania na nowego goscia.
Wszystko toczy sie wlasciwym torem do czasu, gdy kobieta dowiaduje sie o poronieniu,
o stracie wlasnego dziecka.
Jej życie wowczas calkowicie sie zmienia...


- Booth - zaczela
- ja - to wszytsko moja wina - powiedziala
- Bones to niczyja wina - przypadek zly los
- wiesz, ze nikt Cie za niz nie wini- probowal ja pocieszyc
- Booth nie pocieszaj mnie! - krzyknela
- To moja wina ja zabilam...
- Tempi uspokuj sie - przytulil ja
- ja zabilam...
- nasze dziecko - szepnela

........

Nionia mowisz i masz:)
moze bedzie nawet kolejna czesc niedlugo:)
przepraszam, ze takie krotkie, ale co mi wpadnie do glowy, pisze i zamieszczam:)

omg nasze dziecko!!!
czekam na cdk szybciutko plizzzz:)

yyyyyyyyyyy powietrza!!! fajny dialog miedzy nimi. dobrze ze ze soba pogadali choc w takim momencie ale zawsze cos. moze dojdzie do nich to ze sie kochaja. czekam na DŁUGIEGO:) cedeka

kolejna czesc:)
milego czytania:)


- Tempi uspokuj sie - przytulil ja
- ja zabilam...
- nasze dziecko - szepnela

........

Nie uslyszal.
Tulil ja nadal.
Plakala nie mogac wydusic zadnego slowa.
PO kilku minutach uspokoila sie.
Myslala, ze wyplakala juz wszystkie lzy.
Patrzyla gleboko w jego czekoladowe oczy.
Byly takie smutne.
Zastanawiala sie jak ma mu to powiedziec.
Jak wytlumaczyc...


- Booth slyszales co powiedzialam - zapytala
- Nie wszystko przepraszam - opdpowiedzial
- Probowalam Ci powiedziec, ze dziecko...
- Bylo Richarda??
- nie chce tego slyszec
- prosze nie mow - poprosil
- Nie Booth - nie masz racji
- to byl owoc naszej wspolnej nocy w gorach - powiedziala


W jego oczach zablysly lzy.
Nie rozumial czemu los, tak z nich drwi.
Czemu zabiera im ich wspolna czesc....

- Bones - ja nie wiem co mam powiedziec
- nie wiem co mam o tym myslec - powiedzial
- przepraszam to moja wina - szepnela
- czemu mi nie powiedzialas, chcialas to ukryc, zatrzymac dla siebie - krzyknal
- Nie, nie chcialam Ci niczego mowiec, bo sie balam
- to spadlo na mnie niespodziewanie - powiedziala
- wyjechales tak nagle...
- Bones mamy XXI wiek - sa telefony


Bones nie wiedziala jak ma argumentowac swoje wypowiedzi.
Booth siedzial i nadal nie mogl uwierzyc w to co uslyszal.

Po chwili....

- Bones i co teraz - zapytal
- Nie rozumiem - stwierdzila
- Co teraz bedzie z nami - sprecyzowal swoje pytanie
- Nas nie ma Booth - wszystko, co nas laczylo
- co nas laczylo... juz nie ma - dokonczyla
- Nie mow tak, prosze
- Tempi daj nam czas, daj nam szanse…
- to co sie wydarzylo tam w gorach
- bylo najcudowniejsze co mi sie przytrafilo
- Ty i Parker jestescie dla mnie wszystkim - powiedzial

- Booth… Nie wiem co powiedziec.- spojrzala na mezczyzne.
- Powiedz, ze wszystko bedzie ok
- Nie odmawiaj nam prawa do szczescia - poprosil
- Nie bedziemy szczesliwi, to sie nie uda - powiedziala
- Ale… Jak to?- zapytal zaskoczony
- Czy to nic dla ciebie nie znaczylo…? Nie znaczy? - zapytal wstajac
- Przepraszam, ja nie umiem kochac...
- Jedyne, co moge Ci ofiarowac to moja przyjazn
- Możemy byc tylko przyjaciolmi i to musi nam wystarczyc - powiedziala
- Przyjaciolmi?!- powtorzyl za nia
- Tempi, Ty chyba nie wiesz co mowisz - Nie poznaje Cie

Ich rozmowe przerwal lekarz.


- Dr Brennan
- o przepraszam nie zauwazylem, ze ma pani goscia - powiedzial
- Nie ja juz wychodze - powiedzial Agent zblizajac sie do partnerki
- Chcesz zamknac sie w sobie,
- skryc przed swiatem i ludzmi,
- rozkoszowac swoja samotnoscia…
- ale ja Cie nie pozwole - szepnal jej do ucha


Booth wiedzial, ze na razie nic nie wskora.
Trzymal ja za reke.
W tej chwili, to nie byl dobry moment na rozmowe...
Pocalowal ja w czolo i opuscil szpital....

- Dr Brennan - powtorzyl lekarz
- Tak - usmiechnela sie lekko Temperance
- Mam dobra wiadomosc dla pani
- Dobra powiada pan
- tak juz dzis moze pani opuscc szpital
- cieszy sie pani - zapytal
- Nie lubie szpitali, wiec sie ciesze
- ale to co czeka na zewnatrz - szepnela
- nie jest kolorowe - zasmucila sie
- wszystko bedzie dobrze - powiedzial poklepujac ja po ramieniu


.....

Kiedy lekarz zbadalja powiedzial to samo, co wielu przed nim.

- powinna sie pani oszczedzac - powiedzial
- zaraz przyniose wypis - usmiechnal sie do niej
- Dziekuje - odpowiedziaal odwzajemniajac usmiech

Miala juz dosyc sluchania tych glupich lekarskich gadek.
Ciagle jedno i to samo!
Po 5 minutach lekarz byl z powrotem

- Prosze - oto wypis
- Jeszcze raz dziekuje za wszt=ystko - powiedziala podajac mu swoja dlon
- Mam nadzieje, ze sie jeszcze spotkamy - wymknelo mu sie
- ale w innych okolicznosciach - dopowiedziaal po chwili
- Zobaczymy - do wiedzenia
- Do widzenia

Wyszla z sali.
Przeszla przez izbe przyjec i udala sie dalej ku wyjsciu,
gdzie czekala na nia zamowiona taksowka....

Nionia prosze oto dlugi cedek:)
dluzszego nie moglam wymyslic:(
pozdrawiam i czekam na opis:)
kolejna odslona wieczorkiem:)

ale dluuuugie:)
boskie opowiadanko, myslalam, ze bedzie happy end:(
ps czy ten doktorek ma chrapke na doktor Brennan??
nieeeeee!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Tempi czytasz w moich myslach:)
kolejne czesci ukarza sie jutro:)
pozdrawiam:)

Cudowne opowiadanie. Mam nadzieję że Temp nie odrzuci miłości Bootha i będą razem:)

Noo nie... Ines ty doprowadzasz mnie do płaczu :)) Znowu moje oczy zrobiły sie szkalne :)) Ty musisz jakaś książkę napisać czy coś :)) Czekam na cd :))

ciesze sie, ze sie Wam podoba:)
mala, przepraszam, ale jakos tak wyszlo,, ze pisze smutne opowiadania:(
ale wktrotce to sie zmieni:)
pozdrawiam cieplutko:)

Ines zapowiadasz niedlugo happy end:)
super:)
juz sie nie moge doczekac:)

Taksowkarz zawiozl ja pod umowione miejsce.
Tylko tu zawsze mogla odpoczac, zaszyc sie przed wszystkimi.
Stanela przed drzwiami swojego mieszkania.
Przez chwile bala sie je otworzyc.
Nagle reka sama powedrowala i smukla dlon otworzyla owe drzwi.
Uchylajac je, zaswiecila swiatlo w przdepokoju.
Powoli ciagnac nogami po podlodze, weszla i zamknela drzwi.


Trwal jesienny wieczor. .
Bones siedziala w najprzytulniejszym kacie swojego pokoju.
Za oknem bylo szaro, ciemno i ponuro, dokladnie tak jak w jej sercu.
Po jej policzkach plynęły lzy.
Byla samotna, stracila tak wazna czesc swojego zycia…
Lzy po policzkach zaczely plynac szybciej.


Siedziała sama myśląc o tym co sie stalo
Nie mogla uwierzyc... tak ja to bolalo


Bones na mysl przyszlo jeszcze tylko jedno pytanie...


Chce umrzec czy chce zyc?
Poszla do kuchni
Siegnela do szafki z lekarstwami.
Wziela wszystkie tabletki......

Nie wiedziala co sie dzieje, ostatnie, co przyszlo jej do glowy to.....

- Booth - pomyslala
- Juz zranilam go za bardzo
- nie moge mu tego zrobic
- najpierw nasze dziecko
- teraz ja kobieta nieradzaca sobie ze strata malenstwa
- szukajaca ucieczki
- i zapomnienia w samobojstwie
- Nie - krzyknela
- nie moge byc egoistka i myslec o sobie
- nie moge mu tego zrobic
- nie moge - pomyslala


Wstala od stolu i udala sie do salonu.
Nagle poczula, ze kreci sie jej w glowie, wiec usiadla
Jej twarz nieco się rozjaśnila.
Jednak oczy nadal byly zapuchniete od lez....


Siedziala i zastanawiala sie.
Czemu na sama mysl o nim przestaje sie bac.
Zle mysli oddalaja sie daleko.
Gdyby nie on, jej proba samobojcza zapewne by sie powiodla...

Jednym ruchem reki siegnela do torby po swoj telefon.
Wybrala numer 2 na klawiaturze...

- Slucham - uslyszala w sluchawce
- Czesc Angela juz jestem w domu - powiedziala zaplakanym glosem
- Czy cos sie stalo - plakalas - zapytala zatroskana artystka
- Nie, nic sie nie stalo
- nie martw sie - powiedziala
- jutro przyjade do Ciebie - nie mozesz by teraz sama
- dziekuje - szepnela
- zobaczymy sie jutro w pracy - poinformowala przyjaciolke
- nie no chyba zartujesz - krzyknela Angela
- musisz teraz odpoczywac
- wez wolne do konca tygodnia - poprosila Angela
- musze wrocic do pracy - jest jeszcze sprawa Richarda
- damy sobie rade sami, Zack wrocil, kazal Cie pozdrowic
- jutro wszystkiego sie dowiemy Sweety
- przyjade do Ciebie po poludniu - stwierdzila panna Montenegro
- dziekuje Ci Angela jestes najlepsza przyjaciolka
- najlepsza jaka moge miec - dokonczyla
- Wiem i to samo moge powiedziec o Tobie Brenn
- A teraz kladz sie spac, jest juz pozno
- A Ty musisz odpoczywac, nie przemeczac sie - poprosila
- Dobrze, juz ide
- Dziekuje i do zobaczenia jutro, pa - powiedziala Bren
- Kolorowych snow Sweety - zyczyla Angela

Siedzac wieczorem w swoim pokoju przed monitorem komputera
zazyla pol fiolki silnych proszkow nasennych, wiedzac, ze tej nocy,
sen nie nadejdzie szybko....

Tempi niedlugo bedzie happy end, chyba, ze do glowy wpadnie mi inny szalony pomysl:)
i jak Wam sie podoba kolejna czesc:)
na odpowiedzi czekam w komciach:)
juz powstaje nowa:) zamieszcze ja wieczorkiem:)
ps zapomnilalam Wesolych Swiat:)
pozdrawiam cieplutko:)

w polowie myslalam, ze ja usmiercisz:(
ale po reszcie zrobilo sie milo, ze to mysl o nim, jej rycerzu w lsniacej zbroi, pomogla przezwyciezyc strach i chec popelnienia samobojstwa:)
sweet opowiadanko:)
czekam z utesknieniem na cdk:)
Wesolych Swiat:)

Ines dzieki za dluzsza czesc. moze wymyslisz cos dluzszego i troche bardziej radosnego? czekam na cedeka!

Jak zwykle cudnie :)) Dzisiaj się juz nie popłakałam choć jakbyś ją uśmierciła to bym sie zapewne popłakała ;p Czxekam na cedeka i na ten nasz kochany happy end :)) Tylko oczywiscie mam nadzieje że zbyt szybko końca nie bd bo co ja bd czytać?? :) A co do mojego opowiadanka to cały szas cedeki powstają w mojej głowie ale nie mama kiedy ich napisać :)) Wesołych :))

Dzieki za opinie:)
Nionia to juz 3 czesc opowiadanka nawet dluga:)
pozdrawiam:)

Nastepnego dnia

Obudzila sie w wielkim lozku.
W sypialni z zaciagnietymi zaslonami w oknach.
W pokoju panowal polmrok.
Przeciagnela sie, rozprostowujac swoje kosci.
Wstala poomacku.
Ruszyla przed siebie.


Bez trudu znalazla lazienke.
Z niepenoscia stanela przed lustrem.
Zamknela jednak oczy, napawajac sie slodka chwila niepewnosci.


......

Wreszcie otworzyla oczy.
Dech zaparlo jej w piersiach.
Z lustra spogladala przerzazajco chuda istota.
Policzki zapadnete, wlosy skoltunione, oczy w ciemnych obwodkach, nadal spuchniete od lez.
Patrzyla na siebie przez dluzsza chwile.
Ogarnela ja wielka zalosc.
Rozmyslenia przerwal jej stukot.
Oto ktos zaczal lomotac do drzwi, jakby chcial wyrwac je z zawiasow.

- Bones, Bones

O moj Boze, a to kto??
Co robic??
Wystarszyla sie.
Wiedziala, ze to on, ale nie chciala, by zobaczyl ja w takim stanie.
Co robic, co mam zrobic??- zadawala sobie ciagle to pytanie.


-Bones - Otworz - krzyczal
- Jestes tam??


Wychadzac z lazienki zlapala szybko szlafrok.
Ubrala go w biegu.
Podeszla do drzwi.
Otworzyla je, a jej oczom ukazal sie sam Booth.


- Bones - powiedzial
- Wejdz- zaraz obudzisz wszystkich sasiadow- powiedziala zapraszajac go do srodka

- Jak to obudze - zdziwil sie
- Wiesz ktora jest godzina - zapytal
- Nie - powiedziala spogladajac na niego jak na ducha
- 12.30 Bones, kto spi o tej porze?? zapytal lekko usmiechajac sie do niej

- Przepraszam, wlasnie sie obudzilam
- nie zdazylam jeszcze spojrzec na zegarek - powiedziala siadajac na kanapie




Agent spojrzal na jej blada twarz.
Wygladala jak duch.
Podszedl do niej i usiadl obok.
Objal ja czule ramieniem.
Nie protestowala.

Siedzieli tak w ciszy jakies pol godziny.
Chcial byc blisko niej, ukoic jej bol.
Nie potrzebowali zadnych slow.
Ich gesty mowily same za siebie.



- Dobrze sie czujesz?? - zapytal przerywajac panujaca cisze
- Dobrze, ale nie moglam wczoraj zasnac
- Czemu nie zadzwonilas, przyjechalbym po Ciebie - spytal
- Lekarz tak nagle poinformowal mnie, ze moge wracac
- nie chcialam nikomu zawracac glowy
- zadzwonilam po taksowke i przyjechalam - dokonczyla
- Jak mozesz myslec, ze mi przeszkadzasz?? - szepnal je do ucha
- Przepraszam, ale wolalalm pobyc chwile w samotnosc.....



Mila atmosfere przerwal telefon Bootha.

- Tak, dobrze - powiedzial
- Do zobaczenia

- To byla Rebecca.
- Musze jechac odebrac Parkera ze szkoly
- Bo przedluzy jej sie zebranie - powiedzial

- Moze potem pojdziemy z Parkerem do kina - zapytal
- Dziekuje, ale moze jutro
- Jestem jeszcze bardzo zmeczona
- Nie dlugo przyjedzie do mnie Angela
- nie martw sie o mnie - dokonczyla
- Dobrze - odezwe sie pozniej

Zapytal czy nie potrzebuje, aby jeszce trochę z nia posiedzial,
ale uznala, ze musi przemyslec wszystko w samotnosci.
Siedziala sama w domu pograzna
we wlasnych myslach....

wiem, wiem obiecalam ja wieczorkiem, ale dam ja teraz i zabieram sie do pisania natepnej:)
mam juz pomysl:)
moze do wieczorka powstanie:)

Bones ma depresje ciekawe jakby to wyglądało w serialu? Mam nadzieje, że kolejna część będzie radośniejsza. Szkoda tego dzidziusia. Czekam na cedeka.

Nionia skoncze jeden watek, co mam w glowie i bedzie happy end obiecuje:)
a teraz to co wlasnie naskrobalam:)
krotkie, ale zawsze cos:)

Po kilku minutach podniosla sie z kanapy.

- Dalej Brennan, wez sie w garsc - powiedziala
- Moze maly spacer do pobliskiego parku
- kontakt z natura
- to jest to - pomyslala



Szybki prysznic w letniej wodzie, to dobry poczatek.
Po nim sie wreszcie obudzi.
Nastepnie lyk cieplej kawy i juz jest gotowa.


po kilku minutach.....

Siedziala juz w samochodzie.
Bladzila po miescie, szukajac czegos w rodzaju parku.
Moze tam sie zrelaksuje i odpocznie.
Choc na chwile zapomni o tym , co sie jej przydarzylo...

Wreszcie skrecajac w lewo, zauwazyla miejski park.
Na sam jego widok zrobilo jej sie przyjemniej.
Nawet sie lekko usmiechnela.
Za zakretem zauwazyla znak, wskazujacy jej parking.
Udala sie w jego kierunku.


Po chwili byla juz na miejscu....



Szla drozką w parku ze spuszczoną glowa.
Nie widziala nic co dzieje sie obok niej.
Szla w zadumie.
Nawet nie zauwazyla, jak ktos sie zbliza w jej kierunku...


Nagle potknela sie o kamien...
Pewne jests, ze gdyby nie mezczyznak, ktory ja wlasnie zlapal,
na pewno lezalaby na ziemi...

Szybko podniosla wzrok i ujrzala jego twarz.

Byla ona dziwnie znajoma....

ooo Ines kim jest ten men? twarz dziwnie znajoma...Sully?(co ja mam z tym Sullym?) czekam na cedeka

Nionia nie, nie to nie bedzie Sully,
ale takze blondyn o slodkim imieniu heheh:)

sorki ale Sully nie jest blondynem, a Sweets to nazwisko (sorki)

kto to może być? ;P pewnie ten doktor ;P

zakrencona blisko, blizej najblizej:) oto ciag dalszy:)

Byla ona dziwnie znajoma....

- Przepraszam - powiedziala cicho

Tylko tyle byla w stanie teraz powiedziec.

- Nic się nie stalo - powiedzial
- Czy my sie skas nie znamy?? - zapytal patrzac w jej blyszczace niebieskie oczy
- Nie wiem, nie przypominam sobie - powiedziala usmiechajac sie lekko
- Nazywam sie David Marvick - milo mi
- Temperance Brenna- odpowiedziala cicho wyciagajac reke do niego
_ Doktor Brennan?? -zapytal
- Tak - szepnela
- To juz wiem skad sie znamy - powiedzial
- Bylem pani lekarzem prowadzacym w szpitalu
- Przykro mi z powodu malenstwa - powiedzial
- A tak...
- juz pana kojarze -
- Dziekuje za wyrazy wspolczucia - powiedziala
- Pamieta pani, jak opuszczala pani szpital
- powiedzialaem, ze moze sie jeszcze spotkamy - zapytal
- Tak pamietam - usmiechnela sie lekko do niego
- I w innych okolicznosciach - dodal odwzajemniajac usmiech
- Tak - moze usiadzmy - zapytala wskazujac reka lawke
- Oczywiscie - usmiechnal sie

Siedzieli chwile w milczeniu.
Przerwal ja nagle David...
- Moze mowmy sobie na Ty - zaproponowal
- Dobrze - a wiec David...
- Temperence...

Nagle uslyszeli krzyczace dziecko...

- Bones, Bones.....


Tempi zwrocila glowe w strone chlopca.


- Dzien dobry Bones - powiedzial Parker
- Czesc - ospowiedziala
- Sam tu jestes - zdziwiwla sie
-Nie jest ze mna - nagle pojawil sie Booth
- Widze, ze sie juz lepiej czujesz - stwerdzil spogladajac wrednie w strone Davida
- Tak troche lepiej dziekuje - szepnela
- A co Ci bylo Bones?? - wtracil sie Parker
- Tata powiedzial, ze bylas w szpitalu - dokonczyl
- Bylam chora, ale juz jest wszystko dobrze - powiedziala glaskajac chlopca


- To jest David - moj lekarz prowadzacy - powiedziala
- Seleey Booth - moj partner
- Milo mi - powiedzial niechetnie doktorek
- Tak pamietam pana - ofuknal Booth

Ich mila pogawedke przerwal paiger doktora.

- Mam wezwanie do pacjentki
- Musze juz isc - powiedzial
- pracujesz w Instytucie Jefffersona tak?? -zapytal
- Tak - odpowiedziala
- Mam nadzieje, ze sie jeszcze spotkamy - powiedzial calujac jej dlon


Po chwili nie bylo go na horyzoncie.
Nie ma sie co oszukiwac, ze nie podobal sie on Boothowi.
Byl o niego zazdrosny.

- To co robimy - zapytal Parker
- Nie wiem, a co proponujesz- zapytala Bones spogladajac na chlopca
- Wesole miasteczko, lody - zaproponowal
-Hm - usmiechnela sie Bones
- To jak idziemy - zapytal Booth
- Tak - usmiechnela sie Bones

Parker podszedl do obojga.
Wzial ich za rece i razem ruszyli do samochodu.....

to by bylo na tyle na dzisiaj:(
czekam na opinie, czy sie podoba ta czesc:)
pozdrawiam cieplutko:)

aaaaa już skumałam słodkie imię David no tak! nie podoba mi sie ten doktorek. oczywiscie ze fajna czesc. czekam ne cedeka

nio slicznie ich pierwszy wspolny wypad:)
fajnie, ze Bones sie zgodzila:)
ps mam nadziej, ze o doktorku nic juz nie uslyszymy:)
czekam na cdk:)

z doktorkiem spotkamy sie w nastepnych czesciach,
ale nie zajmie miejse Richarda u boku Bones:)
bo teraz nastal czas na....
rozkwit uczuc Booth'a i Bones:)
cieszycie sie:)
wlasnie napisalam dalsza czesc:)

zgadłam że to był on ;P świetne czekam na cedeka ;P

Świetne !!
CZekam na dalszą część!!!
;)

tak jak obiecalam na innym forum dzis bedzie cedek:)

Parker podszedl do obojga.
Wzial ich za rece i razem ruszyli do samochodu...

- To czyim samochodem jedziemy - zapytala
- Jasne, ze moim i...
- ja prowadze - powiedzial uprzedzajac Bones
- Dobrze - zgodzila sie
- Booth, ja wiem, ze uwazasz mnie za antyczne stworzenie - zaczela
- Hm o co Ci chodzi?? - zapytal zapinajac Parkera w foteliku
- MAM pytanie - Wziela go za reke i zaprowadzila na bok
- Obiecaj, ze nie bedziesz sie smial - poprosila
- Dobrze obiecuje - usmiechnal sie do niej
- Co to jest Wesole miasteczko?? - zapytala

Nagle Booth nie wytrzymala.
Zaczal sie smiac.
Po chwili przestal.
Bones dala mu lekkiego kukstanca.

- To bolalo - powiedzial
- I mialo bolec
- Obiecales, ze nie bedziesz sie smial - powiedziala lekko sie usmiechajac
- Przepraszam - zaraz Ci wytlumacze - powiedzial

Po chwili zasiedli wszyscy wygodnie.

- Mozemy ruszac?? - zapytal Booth
- Tak - krzyczal Parker
- A wiec do wesolego miasteczka mamy troche drogi,
- wiec Parker wytlumacz Bones co to jest za miejsce - powiedzaial ruszajac z miejsca

- Wesole miasteczko to miejsce,
- na którym sa rozne urzadzenia,
- takie jak karuzele, diabelski młyn, zjeżdżalnie i kolejki górskie - opowiadal z zapalem
- przynoszą wiele radości nie tylko dzieciom,
- ale i dorosłym - kontynuowal szczesliwy malec



Droga uplynela im w milej atmosferze.
Po 40 minutach byli juz na miejscu.
Wysiedli z samochodu i udali sie do kasy biletowej....


- Jestes gotowa na szalony dzien - zapytal Booth
- Tak - usmiechnela sie do niego

Weszli przez brame.
Ich oczom ukazal sie tonaca w zieleni lunapark.

- Bones to 30% adrenaliny, 30% rozrywki, 40% relaksu,
- a to wszystko na tle przyrody - szepnal jej do ucha



Parker szalal na wszystkich karuzelach.
Booth i Bones mieli juz dosyć, ale nie on.
Parker stale chcial więcej i wiecej.
Na atrakcje wchodzili na zmianę - raz ona, raz on,
bo jedna dorosla osoba chyba by tego nie wytrzymala.
Nie to, co dziecko.
Parker byl naprawde szczesliwy.

Booth byl juz naprawde zmeczony.

- Bones, musisz isc z nim na karuzele - powiedzial
- Tata mi obiecal, ze pojdziesz teraz ze mna -odezwal sie Parker
- To jak? Idziemy? - zapytala Brennan usmiechajac sie szeroko.

Kiedy karuzela ruszyla smiala sie jak dziecko.
Seeley, patrzył na nia oczarowany.
Byl naprawde szczesliwy.
Oto dwie osoby, ktore kochal nad zycie.

Kiedy ich wzrok sie skrzyzowal oboje poczuli dziwne uklucie w sercu...

ukłucie w sercu ach... czekam na cedeka!!!

wow jak romantycznie sie zrobilo:)
wreszcie zaczyna sie cos dziac w ich relacjach:)
cos dobrego:)
bo chyba zle chwile maja juz za soba, zgadlam???

świetne opowiadanko ;p czekam na wiecej ! ;]

nio i tak plany na jutro mi sie zmienily:)
wiec jeszcze dzis skoncze cedeka i zamieszcze:)
jestem w polowie:)

Mam pytanko. Pojawiły się już gdzieś napisy do 19 odc 4 serii?

jak je znajde to dam Ci zanc:) pozdrawiam:)
ps czekam na dalsze czesci Twojego opowiadania:)

a teraz kolej na mnie:)
oto dalsze losy:)

Dzien uplywal im na dobrej zabawie.
Bawili sie wspolnie, smiali.
Widac bylo, ze wreszcie Bones zapomniala, choc na chwile o tragedii.
Bones siedziala na wilgotnej trawie.
Tego dnia bylo wyjatkowo cieplo, jak na te pore roku.
Przygladala sie wyglupom patrnera z synem.
Czula sie zrelaksowana, a wszystkie zle mysli odplynely gdzies daleko.

Cieszyl ja widok ich szczesliwych.
Po chwili podszedl do niej Booth...

- I jak podobalo sie - zapytal siadajac obok niej
- Tak, bylo naprawde cudownie
- Dziekuje - powiedziala calujac go w policzek

Nagle podbiegl do nich Parker...

- Tato jestem glodny - powiedziaal
- Ja tez - powiedziala Bones glaszczac sie po brzuchu
- Co poiwecie na piize i cole - zaproponowal Booth
- Jasne -krzyknal Parker

Booth podniosl sie z trawy.
Podal reke swoje partnerce.
Wstala i ruszyli do pizzerii.
Ciagle trzymajac sie za rece...

Po skonczonej kolacji, Parker zaczal marudzic jak dziecko.
Nie pozostalo im nic wiecej jak wracac do domu.
Gdy tylko wsiedli do samochodu Parker od razu usnal.

- To ze zmeczenia - powiedziala
- Tak bawil sie caly czas, nawet na chwile nie chcial usiasc - potwierdzil

...............................

Po chwili zanlezli sie pod jej mieszkaniem.
Odprowadzil ja pod same drzwi.
Stali tak w milczeniu, ktore przerwala Bones...

- Dziekuje
- za mily dzien
- za te atrakcje
- za wszytsko
- za to, ze jestes zawsze przy mnie,
- gdy tego potrzebuje - powiedziala

Spojrzal na nia.
Wygladala slicznie.
Z usmiechem jej do twarzy - pomyslal

- Nie ma za co
- mam nadzieje, ze wkrotce to powtorzymy - usmiechnal sie do niej
- Napewno - powiedziala

Zblizyla sie do niego chcac pocalowac go w policzek,
ale nagle sie poruszyl i ich usta spotkaly sie w pocalunku....
Na poczatku bylo to tylko musniecie, ale z chwila przeszlo w bardziej namietny...

- Daj nam szanse - powiedzial odrywajac sie od niej
- Zobaczymy, co przyniesie am los - powiedziaal calujac go w policzek
- Slodkich snow Tempi
- Dziekuje nawzajem - powiedziala zamykajac drzwi...

nie masz sumienia? jak mogłaś skończyć tak szybko? ja chcę wiecej !!
p.s niezłe ;) nawet bardzo ;P haaahaa

Twoje opowiadanko jest super:) Za napisy z góry dziękuję. Odcinekj juz mam ale u mnie z ang kiepsko więc czekam z niecierpliwością na napisy bo wygląda całkiem fajny odcinek:)