Obie serie obejrzałam dość niedawno i jednym tchem. Cały pierwszy sezon kibicowałam Marcie, potępiając Bartka i irytując się Olą. Jej zachowanie nie zaskoczyło mnie też w drugim sezonie. Rozbita nastolatka, której wszyscy podają w kółko rękę a ona sama nie wie czego chce, a jak już wie to udowadnia, że jest nastolatką i nie potrafi pojąć co dzieje się w życiu Bartka. Sam Bartek w pierwszym sezonie był dla mnie naczelną kanalią. Po siódmy odcinku drugiej serii widzę jego postać jako całość i nie popieram ale rozumiem motywy jego działań i zapętlających go decyzji. Czekając niecierpliwie na zakończenie otrzymałam jasno narysowaną furtkę na trzeci sezon i mam nadzieję, że jeśli powstanie będzie utrzymany w stylu dwóch poprzednich. Chyba należę do tej części odbiorców, którzy w ostatnim odcinku trzeciego sezonu chcą poczuć ulgę i mieć pewność, że wszystko skończy się dobrze zarówno dla Marty jak i Jej oczka w głowie. Po cichu liczyłam na inny rozwój relacji Maćka i Marty jednak wątek Oli skutecznie rozbija tych dwoje. Niesamowita kreacja Simlata. Bardzo wyraźna rola Topy i niezawodna Boczarska. Polecam aby oderwać się od rzeczywistości i pobyć w napięciu.