Zacznę od tego, że do dziś pamiętam kampanię single z pierwszej części gry. Była to pierwsza
gra która wywarła na mnie takie wrażenie. Pamiętam, że klimat tamtej kampanii i jej sposób
poprowadzenia tak bardzo mi przypadł do gustu, że przechodziłem ją kilka razy. Do dziś uważam,
że to jedna z najlepszych gier o II wś jakie się pojawiły. Niestety piąta odsłona gry nie może w
żaden sposób równać się z pierwszą częścią. Kampania dla jednego gracza jest chaotyczna a
przeciwnicy to zwykłe boty które lecą na oślep prosto na nas. Najgorsze jest jednak to, że
wrogowie to odradzające się mięso armatnie. Musimy ciągle przeć do przodu bo inaczej będą
nas zalewały kolejne fale tępych idiotów. Na tym polega cała trudność i sens gry. Cała kampania
jest właściwie liniowa i oskryptowana do bólu. Gdy przypomina mi się fajna kampania w innej
grze wojennej z 2008 roku - Brothers in Arms: Hell's Highway to dziwię się sam sobie jak
wytrwałem do końca. Co prawda są też plusy np. ukazanie brutalności wojny czy kilka dobrych
momentów ale to zdecydowanie za mało by oceniać to pozytywnie. Gdybym miał oceniać tą grę
tylko pod kątem kampanii solo to ocena wynosiła by jedynie 5/10. Grę ratuję niezły tryb
multiplayer. Ciągle gra w to sporo osób i można bez problemu znaleźć pełne serwery. Ze
względu na to, że ostatnimi laty brakuje strzelanek w czasach II wś (chyba jest z tych nowszych
tylko Red Orchestra 2 i przeciętny Sniper Elite) to polecam gierkę ale tylko multi. Jest to dobra
propozycja by trochę odpocząć od czasów współczesnych gdzie dzielni amerykanie ratują cały
świat. Ocena końcowa to naciągane 7/10.