Mnie też bardzo trudno było wchłonąć aromat tego filmu.Cała sekwencja podróży łodzią do hotelu, sugerująca widzowi, iż bohater podróżuje z Charonem dłuży się nieznośnie.Do tego Mahler w turpistycznym niemal klimacie..., cóż z tego, że to Visconti!
Raz w życiu wyszedłem z kina i był to właśnie film włoski, a teraz wystarczy wyłączyć odtwarzacz. Niemal skapitulowałem.
Sława filmu utrzymała mnie jednak przed ekranem i chyba dobrze się stało.Sfilmował Visconti to czego właściwie sfilmować się nie da, ten brak wydarzeń nadających dynamikę, ten brak dialogów powoduje, że pierwsza część filmu wystawia widza na ciężką próbę.
Tym co przeczytali opowiadanie Tomasza Manna jest łatwiej, mnie nie było. Ale druga część filmu staje się bardziej czytelna, choć nie do końca.Zaczyna widz dostrzegać sens zastosowania takiego właśnie języka filmu i że ten specyficznie intelektualny styl jest jedynym możliwym.Finałową scenę obejrzałem z satysfakcją, jest najwyższej próby.
Pozostaje jeszcze ten Mahler patetyczny do bólu w karku, dla mnie nie do przejścia.Pozostaje osobliwy wątek, w którym Visconti sugeruje koniec kultury jako takiej - a jaki tam koniec!Dowodem, że kultura ma się nieźle jest choćby istnienie tego forum!!!
Good night and good luck,esforty.

6/10

p.s. Jakimś tam smaczkiem jest fakt, iż chłopiec odgrywający rolę Tadzia, gdy dorośnie określi się jako ... transseksualny.

o koncu jakiej kultury ty piszesz
smierci super delikatnego zarozumialca o wielosciowym mnimaniu
czy opustoszeniu hotelu przez arystokracje zajmujaca sie holubieniem wlasnej proznosci
nie czytalam jeszcze ksiazki -
moze sa takie utwory ktorych nie powinno sie przenoscic na ekran

a dla mne ta pioerwsza czesc byla najlepsza
poznniej juz bylo gorzej i gorzej
i nie chodzi o nie spieszne tempo czy brak zdarzen i dialogow