Film ten oglądałem dobrych pare lat temu, ale jak sie okazalo przypomnialem sobie o tym dopiero gdy konczylem go dzis ponownie ogladac. Z prostej przyczyny nie utkwil mi w pamieci. Jestem fanem filmów wojennych, ale typowo wojennych. Tutaj mamy do czynienia po prostu z filmem psychologicznym umiejscowionym w realiach wojennych, gdzie wojna, walka spelnia drugoplanowa role. Obraz kladzie wiekszy nacisk na to jak wojna i bycie w samym jej centrum wplywa na psychike zolnierzy, i z tego tytulu jest to film ciekawy, poza tym milo zobaczyc film w ktorym obraz amerykanskiego wojska zostal przedstawiony w taki oto sposob, jako wielcy przegrani, walczacy w nie do konca swojej wojnie. Fajne wstawki muzyczne, typowe dla tego typu filmow, swietna kreacja Martina Sheena. Ale bardziej bym ten film polecal jednak milosnikom gatunku i fanom brania pod lupe zachowan ludzkich. Uwazam ze wywyzszanie tego filmu do piedestalu znakomitosci, majstersztyku jest mocno przesadzone. FIlm ponadto jest zbyt dlugawy, miejscami wlecze sie, Jak dla mnie co najwyzej 6\10.