film
Głęboka czerwień
Profondo rosso1975
2h 6m
Po konferencji w Rzymie zostaje zamordowana niemiecka telepatka. Przypadkowy świadek wraz z dziennikarką próbują odnaleźć sprawcę.
Głęboka czerwień
reżyseria Dario Argento
scenariusz Dario Argento, Bernardino Zapponi
produkcja Włochy
premiera 7 marca 1975 (Światowa)
Nowość
Głęboka czerwień to przede wszystkim bardzo dobrze nakręcone kino. Jest tu wiele fantastycznych scen. Jest też klimat, świetna muzyka Goblina i są kolorki. TOP.
czytaj dalej
Ranking ról
Opis filmu Głęboka czerwień
Helga jest niemiecką telepatką, która przyjechała do Rzymu na pokaz swoich umiejętności. Podczas występu wpada w panikę, gdyż wyczuwa na sali obecność psychopatycznego mordercy - pokaz zostaje przerwany. Jeszcze tego wieczoru Helga zostaje zamordowana w swoim apartamencie. Marc Daly, pianista i kompozytor, który jest świadkiem okrutnego... czytaj dalej
Informacje o filmie Głęboka czerwień
premiera 7 marca 1975 (Światowa)
studio Rizzoli Film / Seda Spettacoli
tytuł oryg. Profondo rosso
inne tytuły Deep Red Międzynarodowy
Dripping Deep Red (tytuł roboczy) USA
The Deep Red Hatchet Murders USA
Deep Red USA
The Hatchet Murders USA
więcej
Zdjęcia do filmu nakręcono w Rzymie, Turynie i Perugii (Włochy).
W jednej ze scen David Hemmings przechadza się po barze. Bar jest wzorowany na słynnym obrazie "Nighthawks" Edwarda Hoppera.
Scenarzysta postarał się, by sceny zabójstw były tak wymyślone, że widz mógłby się identyfikować z ofiarami. Tak oto nie mamy tu wcale postrzałów z broni, bo nie każdy zna to uczucie, a obicia o meble, skaleczenia czy poparzenia.
"Głęboka czerwień" to giallo wzorcowe, do którego przyrównywać można spokojnie wszystkich przedstawicieli nurtu. Argento idealnie odmierza tu proporcje między siłą napędową całej historii, jaką jest próba rozwiązania kryminalnej zagadki, a sztafażem rodem z kina grozy więcej
Znajdź filmy, które mogą Cię zainteresować
Po niezbyt udanym zwieńczeniu "zwierzęcej trylogii" Dario uraczył mnie kolejnym porządnym giallo.
Stylowy kryminał z bardzo dobrym klimatem i intrygą, a wszystko spotęgowane muzyką Goblinów, której nie da się zapomnieć.
Nie ma się co rozpisywać, trzeba to po prostu obejrzeć.
Bohaterowie zachowujący się jak idioci (kto normalny biegnie od razu na miejsce zbrodni, przecież morderca może dalej tam być i zrobić ci krzywdę, czyż nie?), pakowanie się w tarapaty choć wiadomo, że morderca zapewne wie, że to ty próbujesz go zdemaskować (i nie masz żadnej obstawy) - co więcej czekasz do następnego...
więcej
zdziwiłem się niesamowicie że w końcu muzyka tej kapeli może pasować do filmu...tak właśnie się stało... nie irytuje i zwyczajniej na świecie pasuje do filmu i podkreśla klimat i wydźwięk tego sztandarowego dzieła p.Argento.
