Głęboka czerwień (1975)
Profondo rosso
Po konferencji w Rzymie zostaje zamordowana niemiecka telepatka. Przypadkowy świadek wraz z dziennikarką próbują odnaleźć sprawcę.
| reżyseria: | |
|---|---|
| scenariusz: | |
| oceń twórców | |
| gatunek: | |
| produkcja: | |
| premiera: | 7 marca 1975 (świat) |
 | David Hemmings | jako: | Marcus Daly | ||
 | Daria Nicolodi | jako: | Gianna Brezzi | ||
 | Gabriele Lavia | jako: | Carlo | ||
 | Macha Méril | jako: | Helga Ulman | ||
 | Eros Pagni | jako: | Nadinspektor Calcabrini | ||
 | Giuliana Calandra | jako: | Amanda Righetti | ||
| | Aldo Bonamano | jako: | Ojciec Carla | ||
 | Clara Calamai | jako: | Marta | ||
ocena aktorów w filmie
rola: Marcus Daly
rola: Gianna Brezzi
rola: Carlo
rola: Helga Ulman
rola: Marta
Helga jest niemiecką telepatką, która przyjechała do Rzymu na pokaz swoich umiejętności. Podczas występu wpada w panikę, gdyż wyczuwa na sali obecność psychopatycznego mordercy - pokaz zostaje przerwany. Jeszcze tego wieczoru Helga zostaje zamordowana w swoim apartamencie. Marc Daly, pianista i kompozytor, który jest świadkiem okrutnego mordu, postanawia rozwiązać zagadkową śmierć Helgi. Spokoju nie daje mu obraz, który widział w czasie zbrodni, a który znikł razem ze sprawcą. Razem z dziennikarką postanawia rozpocząć prywatne śledztwo. Od tego momentu zaczyna się niebezpieczna gra z psychopatą.
"Głęboka czerwień" to giallo wzorcowe, do którego przyrównywać można spokojnie wszystkich przedstawicieli nurtu. Argento idealnie odmierza tu proporcje między siłą napędową całej historii, jaką jest próba rozwiązania kryminalnej zagadki, a sztafażem rodem z kina grozy czytaj dalej
zdaniem społeczności pomocna w: 84%
pozostałe informacje o filmie
Głęboka czerwień
- muzyka:
- zdjęcia:
- oceń twórców
- studio:
- Rizzoli Film
- Seda Spettacoli
- inne tytuły:
- La tigre dai denti a sciabola
- (tytuł roboczy) Włochy
Chipsyomega- (tytuł roboczy) Włochy
(więcej...)
- Zdjęcia do filmu nakręcono w Rzymie, Turynie i Perugii (Włochy).
- W jednej ze scen David Hemmings przechadza się po barze. Bar jest wzorowany na słynnym obrazie "Nighthawks" Edwarda Hoppera.
- Scenarzysta postarał się, by sceny zabójstw były tak wymyślone, że widz mógłby się identyfikować z ofiarami. Tak oto nie mamy tu wcale postrzałów z broni, bo nie każdy zna to uczucie, a obicia o meble, skaleczenia czy poparzenia.
MIstrz klimatu
- autor: mim1312
- 2013-06-24 01:41:40 +0200
- ocenił(a) ten film na: 9
Argento potrafi stworzyć naprawdę rewelacyjną atmosferę w swoich filmach, czy w horrorach czy kryminałach. W "profondo Rosso" nie jest inaczej. Film od pierwszej sceny jest groteskowy, tajemniczy i mroczny. Film jest dobrze napisany, nie brakuje też czasem w nim humoru, a kiedy już dochodzi do mordu to ...
Soundtrack miażdży czachę
- autor: użytkownik usunięty
- 2015-12-24 18:22:15 +0100
- ocenił(a) ten film na: 9
Po niezbyt udanym zwieńczeniu "zwierzęcej trylogii" Dario uraczył mnie kolejnym porządnym giallo. Stylowy kryminał z bardzo dobrym klimatem i intrygą, a wszystko spotęgowane muzyką Goblinów, której nie da się zapomnieć. Nie ma się co rozpisywać, trzeba to po prostu obejrzeć.
11Nieźle
- autor: Ceglas
- 2011-08-28 21:23:09 +0200
- ocenił(a) ten film na: 7
Powiem więcej, jest dobrze. Nawet lepiej niż w "Suspirii", która straciła nieco ze względu na końcówkę. "Profondo rosso" pod tym względem nie rozczarowuje. Prawdę mówiąc nie spodziewałem się takiego rozwiązania intrygi i źle wytypowałem zabójcę. Brawa dla Argento za umiejętnie poprowadzoną akcję. Fabuła w ogóle ...
9/10
- autor: drwal000
- 2011-03-05 16:58:35 +0100
- ocenił(a) ten film na: 9
Geniusz Argento jak zwykle zachwyca. Kolory, Muzyka, Aktorzy, Zdjecia - nietypowa atmosfera w pełni doceniona może zostać tylko przez prawdziwych fanów reżysera. Film podobnie jak Suspiria ma niepowtarzalny klimat a ilosc roznorodnych 'smaczkow' w nim zawarta zachwyca. Polecam!
2
