Bruce był bardziej niż przeciętny - był miernotą.

Rozumiem, że po świecie chodzą sami natchnieni Wallace'owie, brak miejsca (jak już zauważył przedmówca) na miernoty i zwykłych ludzi? Ciekawe jest to, że ludzie chętniej idą za "bohaterami" z ideą wywieszoną na twarzy, niż ludźmi z krwi i kości, którzy owszem mają dobre chwile, ale też mają wątpliwości, też popełniają błędy, mają swoje za uszami. Życie to nie kraina mlekiem i miodem płynąca, szczególnie w średniowieczu...

Ale byl krolem, ktory zjednoczyl Szkotow. W wykonaniu pana Pina tego nie widac. Ten aktor to jakis zamulacz.

Myślę że masz jakiś stereotypowy obraz króla w wyobraźni, od którego trudno Ci jest się odłączyć. Historia zna królów miernoty i takich którzy byli predysponowani do tej roli. Ja prędzej bym poszedł za kimś takim, niż za natchnionym Wallacem wykrzykującym "Freedom!!!"

Być może Robert taki był, ale film nie musi, a nawet w takich przypadkach nie powinien być konsekwentny historycznie, bo negatywnie wpływa to na dramaturgię w filmie. Dlatego na jego tle znacznie lepiej wypadają postaci drugoplanowe - stary król Anglii i jego syn. Młody to ambitny, ale mało zdolny, zakompleksiony synalek, stary to cwany lis, który musi wziąć sprawy w swoje ręce, bo nie może polegać na dowódcy wojsk i swoim synu. Tymczasem Robert to... no właśnie, nikt. Właściwie nic o nim nie wiadomo, poza tym, że ma kilku braci. Scenariusz nawet nie przewidział, by cokolwiek o nim opowiedzieć, a to, w połaczeniu z brakiem wyrazistości odtwórcy roli, ma katastrofalne konsekwencje. Co do Wallace - za nim poszły tłumy. I w filmach i w rzeczywistości. Ty może być za nim nie poszedł, ale świetni dowódcy i świetni mówcy porywają tłumy.

No to po co robić film historyczny, skoro za chwilę ktoś stwierdzi: "Nie, ten król jakiś za mało hollywoodzki. Dołóżmy mu traumę w dzieciństwie, śmierć ojca na jego oczach i upokorzenie od najstarszego brata. Dorzuć brodę na drwala i będzie prawdziwy twardziel..."
W rzeczywistości rebelia Wallace'a nie miała większego przełożenia na wolność Szkocji. Była tylko zapalnikiem i dowodem na to, że można wygrać z Anglikami. Podobnie było przecież z powstaniem warszawskim. Ok, pokazało ono że można walczyć z Niemcami, ale bez wsparcia z zewnątrz, nie mieli najmniejszych szans... Niestety, bez oparcia w szlachcie niewiele mógł zdziałać, choćby geniusz strategiczny, a Wallace'a odbierano w tamtych czasach bardziej jako szaleńca niż rozsądnego dowódcę. Braveheart wykreował więc pewien symbol bohatera, którego Szkocja nie miała... i fajnie bo hollywood to kupił... i niefajnie bo ludzie wierzą w prawdziwość tej historii.

Czesto jest tak, ze filmy historyczne bardzo wierne prawdzie historycznej, sa po prostu nudne, a upiekszanie po prostu przeklada sie na wiekszy dramatyzm. Jesli Cie to interesuje, odsylam do artykulow Roberta Rosenstone'a, chocby jego krytycznej analizy Chwaly Edwarda Zwicka. A wracajac do sedna - Braveheart przegial w druga strone - ilosc bledow historycznych i przeinaczen idzie w setki i nie jest to dobre. Ale dla mnie netfliksowy film jest z kolei skrajnoscia z drugiej strony. Jest wierniejszy faktom, ale nudny i beznamietny.

Wszystko jest kwestią oczekiwań, a jak wiadomo każdy ma inne. Mnie brakowało filmu fabularnego z tego okresu, który w tak umiejętny sposób pokazałby wybrane wydarzenie historyczne na tle polityczno-społeczno-kulturowym.

Ok, tutaj sie zgadzamy. Nie zgadzamy sie w kwestiach dramaturgii i (braku) sztuki aktorskiej Pine'a.

Dzięki za dyskusję. Pozdrowienia!