Ja już widziałam i tu nie do końca chodzi o umiejetność rozmowy, aby uniknąć konfliktów. A te przedstawione w filmie zdecydowanie nie są tak błahe, żeby były rozwiązywalne w kwadrans. Wręcz dotyczą fundamentalnych kwestii w związku, czy ogólnie zyciu.

Do tego mamy komentarz do absurdu politycznej poprawności - gość po prostu nakręcił film a rasistowscy dziennikarze zamiast skupiać się na dziele to piszą o kolorze jego skóry i innych bzdetach typu "mit białego oswobodziciela".

Sam Netfliks też się sam zaorał nie tłumaczą prawidłowo słowa "Nig ga''" jako "czarnyuch" tylko meandrując jakimiś zamiennikami typu "du.pek" "łajaza" etc.

Film świetny i w stylu Historii małżeńskiej tylko z akcją w jednym miejscu i czasie czyli samo mięsko ;)

Oczywiście czarno-biały obraz i teatralność filmu mogą niektórych odrzucić co jak najbardziej rozumiem

Tego słowa Nig ga nie wyłapałam, chociaż tłumaczenia i tak bym nie znała.
Mnie M&M die bardziej podobał niż Historia małżeńska. Głównie zachwycona jestem dialogami, a to one zazwyczaj są problematyczne dla scenarzystów, wiec szacun totalny dla Sama.
Wszystkie przedstawione tam problemy związane z filmowym światkiem to takie obecne Hollywood w pigułce. Nie tylko ta poprawność polityczna białaski. (Nie chce spoilerowac, ale pewnie wiesz o co chodzi).
Ja czarno białych filmów nie lubię, a ten mi wyjątkowo się spodobał. Pewnie zasługa stylu wizualnego reżysera, bo Euphorię też uwielbiam.

No w Euforii najlepsze są sceny z Rue(Zendaya to już chyba muza tego reżysera), a reszta wątków tak średnio interesującą. Odcinek z festynem to jeden z najładniejszych odcinków w tv w zeszłym roku. Tym większe zaskoczenie że tutaj .nakręcił film bez kolorów który i tak urzeka obrazem.

Też właśnie Historia małżeńska mniej mi się podobała całościowo bo te kłótnie bohaterów były super, ale film się dłużył i był paskudny wizualnie.

Dialogi/monologi są świetne. Najbardziej mi się podobała scena Marie z nożem pod koniec