Zapowiedzi filmu sugerowały jakąś wykwintną intelektualną ucztę, epicki traktat o filozofii procesu twórczego. Niestety większość filmu to kolejny odcinek Sukcesji. Driver coś tam projektuje, a tak naprawdę dyskutuje, romansuje, robi miny, imprezuje, cofa czas, siedzi na stalowych belkach na tle CGIowych tapet, dopiero kiedy na ziemię spada rosyjski satelita a tak naprawdę deszcz meteorytów (w połowie filmu, tak, najpierw satelita a potem magicznie przekształca się w kosmiczne skały rozwalające centrum nowojorskiego Rzymu), Adam zmuszony jest wziąć się do roboty i okazuje się że (tak trochę z d*py) że dysponuje jakiś superzaawansowanym technologicznie materiałem, mega(coś tam)osem który nie tylko buduje ruchome chodniki i liściowe struktury w środku miasta, ale także odbudowuje tkanki ludzkie i oczodół Drivera trafionego z pistoletu w głowę, oczywiście nie wiadomo skąd Driver wziął ten materiał, dlaczego ma takie a nie inne właściwości, skąd wogóle motywacje Drivera, czemu ma taki pęd do odbudowy ludzkości, itd itp. Coppolę bardziej zajmuje bachanaliowe rozpasanie potężnych i bogatych, romanse, zdrady, wyginanie się i wykrzykiwanie Aubrey Plazy, przemówienia w wieńcach laurowych LaBeoufa, lizusostwa Schwartzmana, intelektualizmu i czegogolwiek stymulującego neurony tu jak na lekarstwo