Midsommar. W biały dzień
Midsommar
2019
W tym temacie opisujemy swoje wrażenia związane z seansem filmu. Zacznę:
Seans godzina 20.00, Multikino Zabrze.
25-30 osób.
Jedna grupka kilkuosobowa w nastroju mocno imprezowym. Nie zakłócali jednak seansu, raczej przeżywali z innymi.
Cała sala: śmiech w "odpowiednich" momentach, wstrzymywanie oddechu też w...
Film absolutnie wyjątkowy, ale... dla wielu zapewne będzie zbyt kontrowersyjny, aby to dostrzec.
Jeśli szukasz mniej lub bardziej typowego horroru - odpuść sobie. W tym filmie chodzi o coś zupełnie innego niż straszenie klimatem, czy epatowanie scenami gore (jedno i drugie jest obecne, ale wyraźnie nie jest głównym i...
Co się z nią stało? Film oglądałem uważnie ale chyba coś przeoczyłem... Czy faktycznie została odwieziona na pociąg?
Ten film nie ma oceny 6,00 tylko dlatego, bo nie grają go w multikinie i janusze i Karyny nie trafią na niego przez przypadek.
Wizualnie przepiękny, momentami niesamowicie psychodeliczny. Czegoś takiego szukam w kinie, bardzo dobry, choć momentami przewidywalny film. Rytuały odegrane po mistrzowsku.
Skandynawia w rozkwicie ze swoją coraz bardziej chorą ideologią warcającą do średniowiecza? Jest! Drakońskie zerwanie z drugą połówką, która nie potafi odzwierciedlić uczuć? Jest! Pokazanie wiary jako chorego aktu oddania? Jest!. Wykrzystanie osoby aktualnie potrzebującej ciepła by wstąpiła do sekty? Jest! Tak można...
więcej
Na wakacje warto jechać tylko tam, gdzie lokalna społeczność jest tak gościnna, że pragnie zatrzymać cię na zawsze.
Klimat! Zdjęcia! Nieszablonowość! Pugh! Pomysł i realizacja! Wszystko fantastycznie zrobione. Mało straszny, ale dość brutalny, psychologiczny i motyw wspólnoty wiejskiej fajny. Szkoda, że nie zostawili więcej żywych.
Pojawiła mi się taka myśl, że nawet cała śmierć rodziny głównej bohaterki mogła mieć związek z jej zaplanowaną rolą w obrzędach.
Pelle patrzy na nią jak w obrazek i może to on przyczynił się do tak abstrakcyjnej śmierci jej rodziny. Logicznie patrząc, chora siostra mogłaby nie mieć szansy dotrzeć na górę, do swojego...
Jeden z tych filmów, które można spokojnie wskazywać jako przykład zmarnowanej szansy, niewykorzystanego potencjału. Dramaturgia, budowanie napięcia, wyrazistość postaci zerowa. Piękna, rozbudowana scenografia, wśród niej ospali, senni aktorzy, widać duży wysiłek twórców włożony w zbudowanie jednolitej, w miarę spójnej...
więcej
