Nóż w wodzie
1961
"Film zrobił klapę, żona mnie opuściła, straciłem jednego z ukochanych przyjaciół, tyle że cudem uniknąłem śmierci w wypadku samochodowym. W Paryżu nie czekało mnie nic - ani plany, ani mieszkanie, ani pieniądze. Przenosiłem się po prostu z jednej otchłani w drugą."
"Nóż w wodzie" długo figurował na mojej liście filmów do obejrzenia,w końcu zobaczyłam i
jestem oczarowana! Te wspaniałe kadry, muzyka, rosnące napięcie między Andrzejem a
chłopakiem, wreszcie rozwiązanie akcji - tak tak tak! Majstersztyk w całej okazałości. Może i jest
lekko nużący na początku, ale zaraz...
Minęło 40 lat od realizacji Noża w wodzie , a film ten jakby wogóle się nie zestarzał . Opowiedziana historia jest nadal aktualna i nadal wciąga..Polański realizując ten film wykazał wielki talent i wyobraźnie filmową przełamując równocześnie konwencje panujące w ówczesnym polskim filmie Doskonały popis gry...
bo się nie starzeje. Ukazuje uniwersalne wartości, dotyka problemów znanych od zawsze i pod każdą szerokością geograficzną. Przy czym czyni to w sposob niebanalny, w ascetycznej formie. Jak widać, Polański był od zawsze mistrzem w budowaniu napięcia (vide Rosemary's..., Lokator, Frantic).
No i jeziora ...
dojrzały spoko gościu wziął na pokład jakiegoś 37 letniego alkoholika, który miał szuwary pod pachami wnosie i na karku , utlenione włosy, trzęsły sie mu ręce i był tak chamski ze wyrzucił bym go za burtę po 30 minutach, co za dobór aktora beznadziejny......... nie da się tego oglądać
jesli ma sie dość popularnych , wysokobudzetowych , amerykanskich produkcji to mozna z ciekawoscia obejrzec
Rewelacyjny Dramat Psychologiczny. Znakomicie zagrany (Niemczyk!), nakręcony i udźwiękowiony (Komeda!) Doskonały debiut Polańskiego. Wstyd nie znać.
Słysząc i czytając te wszystkie pozytywne opinie na temat tego filmu stwierdziłem, mimo iż
nie przepadam za Skolimowskim i Polańskim, że obejrzę owe arcydzieło kina polskiego.
Niestety jak zwykle się zawiodłem. Film jest mało interesujący, miejscami trochę
głupkowaty. Generalnie podobała mi się tylko gra...
W konkursie na najbardziej denerwujaca postać w polskich filmach, chłopak miałby szansę
na wygraną. Świetna rola Zygmunta Malanowicza,a młodzieńczy głos Polańskiego tylko
uwydatnia jego dziecinność i młodzieńczą pewność siebie. Jeśli film byłby z oryginalnym
głosem pana Zygmunta, nie byłoby już tak pięknie.
Film mi się podobał, ale mam kilka uwag natury techniczno-żeglarskiej:
1. jest etykieta, a nie etyka jachtowa
2. szoty foka są na jachcie źle przeprowadzone w stosunku do want (tego nie jestem
pewien)
3. fok prawie w ogóle jest nieużywany i zwykle sobie wisi
4. w scenie przy ładnym wietrze - jak jacht halsuje -...
Zatem, już za chwile minie 60 lat od premiery a ja postanowiłem w ten sylwestrowy wieczór obejrzeć w końcu debiut Polańskiego. Generalnie film dobry, ale zabrakło mi tu tego czegoś, co spowodowałoby ze film uznałbym za bardzo dobry. Od zawsze kiedy czytałem gdzieś o tym filmie, sadzilem ze tytuł jest adekwatny do tego...
więcej
Hej, czy ktoś wie dlaczego kiedyś tak często praktykowano zatrudnianie aktorów, którym potem podkładanie głos kogoś innego?
Jak interpretujecie ten obraz, z jakimi interpretacjami się spotkaliście i jak się do nich odnosicie? Jestem ciekaw waszego zdania, nie bójcie się nawet zaszaleć i udać się w rejony nadinterpretacji. Mile widziane teoretyczne spostrzeżenia, mile widziana również psychoanaliza freudowska, jungowska, lacanowska itp.
